Vredesburo Nieuwsbrief nr. 90

#90

IN DEZE NIEUWSBRIEF:

JAARVERSLAG 2020

 

COLOFON

nr. 90 juni 2021
Redactie: Berrie, Hans, Anita, Marja
Redactieadres:
Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
Bankrekeningnr:NL33 TRIO 0784731578
Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in september 2021 verschijnen.

 

Inhoud:
Redactioneel
De Bieb
Marja’s recensie
Jaarverslag 2020

 


Vanaf eind juli tot 23 augustus is het Vredesburo gesloten voor vakantie. Dit betekent ook, dat ik dan mijn taken als redacteur van deze nieuwsbrief zal neerleggen als professional. Op 4 augustus ga ik met pensioen. Eind augustus kom ik dan terug in mijn nieuwe functie als vrijwilliger bij het Vredesburo en zal dan mijn werkzaamheden als redacteur weer op mij nemen. U ziet, u bent nog lang niet van mij af.

Het grootste deel van deze nieuwsbrief wordt gevormd door het jaarverslag van 2020. Ondanks de corona-crisis is er toch nog erg veel gepresteerd in 2020. U vindt in de nieuwsbrief daarvan een overzicht. Als u hier nog vragen over hebt, laat het ons dan weten.

Verder vindt u in deze nieuwsbrief weer een recensie van Marja van een boek uit onze bibliotheek. Daarnaast ook een overzicht van nieuwe boeken die opgenomen zijn in de catalogus van onze bibliotheek. Daarbij staan ook weer enkele boeken, die wat meer aandacht krijgen. Op onze website (www.vredesburo.nl) vindt u de catalogus van onze bibliotheek. Als u een boek wilt lenen, neem dan contact met ons op of kom langs in het bureau op de Grote Berg 41 in Eindhoven.

In de volgende nieuwsbrief komt er een overzicht van de activiteiten tijdens de Vredesweek van 18 september tot en met 26 september in Eindhoven. Het thema van de komende Vredesweek is: Inclusief Samenleven. We zullen in de Vredesweek proberen hier inhoud aan te geven, maar ook de SDG’s zullen de aandacht krijgen.

terug

 


 

De volgende boeken hebben we laatst ingevoerd in de bibliotheek: “Exhibiting Peace”, Uitgave van The Organizing Committee Osaka,Kyoto Japan, 1998, 244 pagina’s; “Women’s International League for Peace and Freedom. Den Haag 1915-2015 ”, Uitgave van WILPF Nederland, 2015, 50 pagina’s; “In plaats van oorlog”, van Stichting Uitgeverij Bevrijding Amsterdam, 1971, 31 pagina’s; “Konversie in West Europa”, van Jan Prins, Uitgave van Studiecentrum voor vredesvraagstukken, 1981, 140 pagina’s; “Coert Poort”, Uitgave van SVAG, 2013, 43 pagina’s; “Zijn ze d’r Nog? ”, Uitgave van Het Tribunaal van de Vrede, 2013, 16 pagina’s; “Geweldloze Sociale Verdediging”, Uitgave van Centrum voor geweldloze weerbaarheid, 1982, 38 pagina’s; “The day After”, van Felix Thijssen, Uitgeverij Het Spectrum, 1981, 158 pagina’s; “Mijn Moeder vindt het ook”, Uitgeverij SUA Amsterdam, 1982, 78 pagina’s; “Oorlog en zijn Broer”, van Irmela Wendt en Antoni Boratynski, Uitgeverij Gottmer, 1994, 32 pagina’s; “Van Zwaarden tot Ploegscharen Omsmeden”, Uitgave van Leven en Overleven, 1982, 36 pagina’s; “Sociale Verdediging”, van Prof. Dr. J. Niezing, Uitgave van het Studiecentrum voor Vredesvraagstukken, 1982, 18 pagina’s; “Oorlog in voormalig Joegoslavië”, van Jan ter Laak en Kees Wiebering, Uitgave van Pax Christi Nederland, 1994, 94 pagina’s; “Analyse Nederlandse wapenexport 2009”, van Frank Slijper, Uitgave van Campagne tegen Wapenhandel, 2010, 22 pagina’s; “Analyse Nederlandse wapenexportvergunningen 2007”, van Mark Akker en Frank Slijper, Uitgave van Campagne tegen Wapenhandel, 2008, 38 pagina’s; “Bringing Peace to People”, Uitgave van de Give Peace a chance Trust, 1992, 38 pagina’s; “Die Waffen Nieder”, Uitgave van United Nations Library at Geneva and the Archives of the League of Nations, 1994, 76 pagina’s; “Economie ondersteboven ”, van Willem Hoogendijk, Uitgeverij Jan van Arkel, 1994, 199 pagina’s; “Mijn kleine oorlog”, van Rudi Vranckx, Uitgeverij Horizon, 2018, 431 pagina’s; “De nacht van het kapitaal”, van Arend Th. van Leeuwen, Uitgave van SUN, 1984, 839 pagina’s;

“Eens zullen ze ons gelijk geven”, door Meindert Stelling en Harry van Velsen, Uitgeverij Thoth / Tribunaal voor de Vrede, 2020, 255 pagina’s; Eens zullen ze ons gelijk geven beschrijft de strijd van de Stichting Tribunaal voor de Vrede tegen kernwapens. Een juridische strijd op grond van met name het internationaal humanitair oorlogsrecht, het recht dat gebruik van militair geweld begrenst. Bij inzet van kernwapens wordt de begrenzing overschreden. Door vast te houden aan kernwapens tonen politici en militairen hun bereidheid inbreuk te maken op het humanitaire oorlogsrecht. Feitelijk treffen zij voorbereidingen voor het plegen van oorlogsmisdrijven, wat strijdig is met de rechtsorde. Bovenal wordt hiermee ten diepste de waardigheid en waarde van ieder mens ontkend. In verzet daartegen werd een tribunaal d’opinion over kernwapens georganiseerd, dat het belang van het humanitair oorlogsrecht benadrukte. Ook werden wegens de onrechtmatigheid van kernwapens massaprocessen tegen de Staat gevoerd. Deze maakten pijnlijk zichtbaar hoezeer Nederlandse rechters, tot en met de Hoge Raad, bereid zijn in hun vonnissen het recht, de redelijkheid en rechtvaardigheid geweld aan te doen om de inzet van kernwapens niet te hoeven veroordelen.

“Een stralend verleden”, van Rob Huibers, Uitgave van www.foto.nl, Utrecht, 2020, 53 pagina’s; Mensen raakten betoverd door radioactiviteit en door de onvoorstelbare energie die daarbij vrijkomt: kernenergie. Al doende leerden ze dat radioactiviteit zich ook keihard tegen hen kan keren. Is kernenergie veilig? Duurzaam? Goedkoop? Kan kernenergie ons helpen de klimaatcrisis te overwinnen? In dit boek staan feiten en antwoorden. Samen met een unieke collectie foto’s van de Nederlandse atoomenergie.

“De Fundamenten”, van Ramsey Nasr, Uitgave van De Bezige Bij, 2021, 144 pagina’s; Hoe komen we uit deze crisis? Dat is de vraag die Ramsey Nasr, een van Nederlands meest veelzijdige kunstenaars, zichzelf stelt. De pandemie legt volgens Nasr bloot wat we lange tijd niet wilden zien: het politieke en economische systeem heeft de fundamenten van onze samenleving aangetast. In een uiterst persoonlijk en tegelijk rationeel betoog ontleedt Nasr de corona- en klimaatcrisis als twee rampen die wezenlijk met elkaar verbonden zijn. Stap voor stap bevraagd hij onze gehele westerse manier van leven. Aan de hand van kunstenaars als Boccaccio, Rilke en van Gogh houdt Nasr een pleidooi om onze plek op aarde en ons idee van geluk radicaal te herzien, niet als zweverig ideaal, maar puur uit lijfsbehoud. De Fundamenten is daarmee naast een indringende hartenkreet een politieke oproep tot opstand. Tegenover de chaos van deze tijd plaatst Nasr een urgent maar hoopvol geluid voor een land en wereld in crisis.

terug

 

MARJA’S RECENSIE

Alleen op de vlucht

Titel: Alleen op de vlucht
Auteur: Jack Kuiper
Vertaling: Bies van Ede
Jaargang: 2017
Ondertitel: Ik was tien en overleefde de holocaust
Uitgeverij: Omniboek ISBN: 978-94-0190-994-5

Over de auteur
Jack Kuper (1932) ontvluchtte Polen en emigreerde op zijn vijftiende naar Canada. Hij is acteur geweest, graficus, toneelschrijver, artistiek leider, schrijver en filmmaker. Kuper woont in Toronto met zijn vrouw. Ze hebben vier kinderen en dertien kleinkinderen. Kuper geeft regelmatig lezingen over zijn leven tijdens de Tweede Wereld Oorlog.

Samenvatting

Dit is het aangrijpende en waargebeurde verhaal van een Pools-joodse jongen (Janka) die aan de Holocaust weet te ontsnappen. Bijna tien is hij, als hij op een dag thuiskomt en ontdekt dat zijn familie door de Duitsers is weggevoerd. Dan begint een leven van verstoppen, rondtrekken en liegen. Om te overleven vergeet hij zijn naam, zijn taal en zijn godsdienst en neemt hij een telkens wisselende identiteit aan.

Hij zwerft door Polen, duikt onder op boerderijen, sluit vriendschap met gedeserteerde Russische soldaten en dwaalt door de bossen. Hij leidt honger en dorst. Hij wringt zich in allerlei bochten om te verbergen dat hij Joods is.

Het geloof is belangrijk maar ook de zorg voor anderen. Moeder is gelovig maar zijn vader is een atheïst. Dit blijkt uit het volgende citaat op bladzijde 109, 110 en 111:

‘Wanneer maak je een paar sandalen voor Janka? Zou mijn moeder zeuren.
‘Dat komt echt wel,’ zou hij antwoorden en floot verder.
Toen hij de roodharige wees op blote voeten zag, riep hij hem naar binnen. Onzeker wachtte de jongen op de drempel.
‘Kom erin.’ Mijn vader gebaarde dat hij moest gaan zitten. ‘Geef me je voeten eens?’ en hij nam de maat en zei hem over een week terug te komen.
‘En Janka dan?’ hield mijn moeder aan.
‘Is Janka een wees?’ en hij wierp haar een blik toe en keerde terug naar Schubert.
Mijn moeder bracht me het ontzag voor God bij. Hoewel ze niet erg devoot was, hield ze toch aan de traditie vast. Op vrijdagavond stak ze de kaarsen aan en zegende ze, ze kookte niet op sabbat, ze maakte eten klaar volgens de regels en ze was zuinig op haar twee serviezen: het ene voor melk, het andere voor vlees.
Mijn vader bemoeide zich niet met het geloof, hij had het zelf op zijn vijftiende losgelaten nadat hij de boeken van de grote meesters had gelezen. Dus bedekte hij nooit zijn hoofd aan tafel en hij ging niet naar de synagoge, zelfs niet op de heiligste dagen. Dit zorgde voor wrijving tussen hen, speciaal waar het mijn opvoeding betrof.
Ik neigde naar mijn moeder, en op vrijdagavonden, als ik naar de synagoge zou gaan en dronk van de wijn die rondging zou me gevraagd worden: ‘Waar is je vader? Waarom is hij er niet?’
‘Hij is ziek’, zou ik beschaamd antwoorden.
‘Alweer? Wat heeft hij nu weer?’ zouden ze plagen.
‘Kiespijn’, zou ik antwoorden en ik zou doorlopen, om verderop door een ander geconfronteerd te worden.
‘En wat heeft je vader vanavond?’
‘Hij is niet lekker.’
‘Niks zeggen, ik weet het al, kiespijn. Zal hij volgende week komen?’
‘Dan is hij er vast, als hij niet ziek wordt.’
‘Alsjeblieft, papa, alle vaders van mijn vriendjes zijn er, behalve jij, zou ik huilen.
De schaamte een atheïst als vader te hebben was meer dan ik kon verdragen.
Hij zou me op zijn knie zetten en zeggen: ‘Goed zijn voor anderen, sterk zijn en gezond en een goed leven leiden, dat is belangrijk.

Voor in het boek staat: “Ter herinnering aan mijn broer Josele, die op zijn vierde omkwam in Sobibor.”
Daaronder staat een uitspraak van George Steiner.

Ik heb dit boek met interesse gelezen. Het verhaal neemt je echt mee in het leven van de hoofdpersoon en het boek is spannend. Voor iedereen die iets wil weten over het leven van een Pools Joodse jongen in de tweede wereldoorlog is dit boek aan te bevelen.

Marja Verheijke

terug

 

JAARVERSLAG 2020