COLOFON
nr. 57 juli 2012
redactie:
Berrie, Hans, Anita, Cavy, Guus en Saskia(foto’s), Bas (grafische vormgeving).
Redactieadres:
Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel/fax: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
Postbanknr: 5265491
Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in oktober 2012 verschijnen.
REDACTIONEEL
De laatste nieuwsbrief voor we op vakantie gaan. Van 16 juli tot 13 augustus zijn we gesloten voor vakantie. In die tijd zal er toch regelmatig iemand aanwezig zijn. Als u iets te melden hebt of vragen hebt, dan kunt u dat gewoon doen. Bel ons en spreek iets in op de voicemail of stuur een brief of een e-mail, dan zullen we ervoor zorgen dat we u zo snel als mogelijk een antwoord geven.
Oya is klaar met haar stage bij het Vredesburo, daarom vindt u geen Stageperikelenin deze nieuwsbrief. Ze had al min of meer afscheid genomen in de laatste nieuwsbrief. Het is dit jaar niet zo gelopen met de stages, zoals we het gewild hadden. Het blijkt, dat je toch wel een specifiek soort van stagiair moet zijn om bij het Vredesburo stage te kunnen lopen. Een hoge mate van zelfstandigheid en van het nemen van eigen initiatief is noodzakelijk. Helaas waren dat 2 eigenschappen, die bij de stagiares van het afgelopen jaar niet voldoende aanwezig waren.
In deze nieuwsbrief vindt u wel de bekende rubrieken De Biep, De Blaadjes en Zijn en Doen. In deze laatste rubriek vindt u ook een overzicht van activiteiten, die we in de “tweede helft” van dit jaar van plan zijn te gaan uitvoeren. U bent hiervoor natuurlijk van harte uitgenodigd. Ook als u wilt meehelpen aan een van deze activiteiten, laat het ons dan weten. We kunnen altijd wel hulp gebruiken.
Tenslotte staat er in deze nieuwsbrief nog een artikel over het Esperanto.
De medewerkers van het Vredesburo wensen u allen een prettige vakantie. In oktober zult u de volgende nieuwsbrief weer ontvangen, met daarin o.a. een overzicht van de plannen voor 2013.
DE BIEB
We zijn al enige tijd op zoek naar de Nederlandse vertaling van het boek:”From dictatorship to democracy” van Gene Sharp, daar dat niet in onze bibliotheek zou mogen ontbreken. Helaas is deze vertaling nog niet te koop. Maar het is wel in het Engels gratis te downloaden als Pdf via de website: www.aeinstein.org/organizations/org/FDTD.pdf .
De nieuwe (papieren en ingebonden) aanwinsten voor onze bibliotheek zijn: “Het kartel van de hel”, van D. Jeffreys, Uitgeverj de Bezige Bij, jaar?, 591 pagina’s; “Kettenreaction, Das Drama der Atomphysiker”, van Jost Herbig, Deutscher Taschebuch Verlag, 1979, 515 pagina’s; “Gevaarlijk Europa.” door Thomas Gounet e.a., Uitgeverij EPO, 2002, 175 pagina’s; “Tegenpolen, de liberalisering van de Nederlandse energiemarkt”, van Noud Köper, Uitgeverij Het Spectrum, 2003, 160 pagina’s; “Racisme, veranderende standpunten 1900-2000”,door R.G. Grant, Uitgeverij Corona, 2000, 64 pagina’s; “De lange weg naar Brussel. De Europese betrokkenheid van Nederlandse maatschappelijke organisaties en hun leden.”, door Esther van den Berg, Uitgave van het Sociaal Cultureel Planbureau, 2006, 126 pagina’s;
“De goede Nazi van Nanking”, Hoe één man ruim tweehonderdduizend Chinezen redde, door J. Rabe, Uitgeverij de Bezige Bij, 2009, 381 pagina’s;
In december 1937 bezette het Japanse leger de toenmalige Chinese hoofdstad Nanking. Er vond vervolgens een onbeschrijflijk bloedbad plaats: de Japanse soldaten vermoordden naar schatting driehonderdduizend Chinese burgers. En het zouden er nog veel meer zijn, als John Rabe, een Duitser die al dertig jaar voor Siemens in China werkte, er niet was geweest. Hij slaagde erin binnen de stad een veiligheidszone te creëren waar ruim tweehonderdduizend Chinezen de slachtpartij min of meer ongeschonden konden overleven.
“Zestig jaar herrie om twee minuten stilte”, door M. van de Reijt, Uitgeverij Bert Bakker, 2010, 235 pagina’s;
Wist je dat de dodenherdenking niet altijd op 4 mei plaatsvond en de slachtoffers pas vanaf de jaren zestig werden herdacht? Of er op 4 mei een Duitser op de Dam mag staan, doet de gemoederen steeds hoog oplopen. In Amsterdam wordt er al jaren gediscussieerd, de provincie is al stukken verder. Uitgenodigd door lokale comités wonen Duitsers al jaren de lokale dodenherdenking bij en symboliseren het succes van integratie. Zestig jaar herrie om twee minuten stilte beschrijft de geschiedenis van de dodenherdenking en het daaropvolgende bevrijdingsfeest.
“Vreemd gaan en vreemd blijven”, door R. Visker, Uitgeverij SUN, 2005, 348 pagina’s;
‘De angst van de multiculturalist die geconfronteerd wordt met de ander, is dat hij zijn eigenheid zal verliezen. Hij houdt de ander dus op afstand door hem principieel gelijkwaardig te verklaren, maar keert hem in dezelfde beweging de rug toe en sluit zich in zichzelf op…’ Rudi Visker ontwikkelt aan de hand van het denken van onder meer Levinas, Lyotard en Foucault een boeiende filosofie van het zelf ten opzichte van de ander. Dit boek biedt een uitstekend filosofisch overzicht van de grote thema’s in het denken over een ander.
ZIJN EN DOEN!
Internationale Fietsactie mei/juni 2012
Georganiseerd door >>GLOBAL ZERO NOW<<
met de kernspreuk :
DE NAVO-TOP VERGADERT IN CHICAGO.
WIJ FIETSEN VOOR ONTWAPENING.
Etappe 1: op 16/17 mei startten meerdere groepen fietsers ( in Duitsland ) vanuit verschillende startpunten naar de Actiedag EUCOM ( United States Eropean Command ) in Stuttgart-Vaihingen voor een betoging.
Etappe 2: 20/26 mei reed deze groep vanuit de EUCOM door verschillende Duitse steden waar zij vredesorganisaties en Burgemeesters voor Vrede ontmoetten en reageerden op de resultaten van de NATO-Top in Chicago.
Etappe 3: 26 mei t/m 4 juni, op deze internationale etappe fietsten zij tussen de drie noordelijke kernwapensites in Europa met een duidelijke boodschap: wij willen geen kernwapens meer, niet hier – nergens !
Vanuit Duitsland fietsten zij door Venlo, Eindhoven, Peer und Aarschot en eindigden in Brussel op 4 juni bij het NATO-Hoofdkwartier.
Op 1 juni kwam de groep fietsers aan in Eindhoven, na hun bezoek aan vliegbasis Volkel op 30 en 31 mei, waar, zoals algemeen bekend is (maar nooit officieel bevestigd), atoomwapens liggen opgeslagen. Bij de lekkere lunch die verzorgd werd door Hans op het Stadshuisplein, werd er een concept toezegging gedaan door een gemeenteraadslid van Groenlinks dat ze open staan om Burgemeesters voor de Vrede te benoemen in de toekomst. Het Vredesburo zal hier zeker haar best voor doen om er ook andere politieke partijen bij te betrekken tot het woord concept in definitief is veranderd.
Na de lunch werd de tocht voortgezet naar Kleine Brogel, in België.
Cavy
We zijn ook weer op een aantal scholen geweest voor lessen, o.a.:
Boukoul (bij Roermond) en de Theresiaschool in Eindhoven
terug
De 2e helft
En nee….dit gaat niet over voetballen !!
Over het algemeen loopt het “seizoen” van het Vredesburo gelijk op met een schooljaar. Van half juli tot half augustus zijn we gesloten en kunnen we bijtanken voor de 2e helft van het jaar.
Wat staat er allemaal te gebeuren
We hebben in september de Vredesweek waarbij het Vredesburo als Vredesambassade dienst zal doen, daarna valt ons 30-jarig bestaan dat we op 3 november vieren met een informatieve feestdag, er komt hoogst waarschijnlijk een trainingsweekend voor Vredesvoorlichters en de jaarlijkse fakkeltocht is inmiddels ook weer “opgestart”
De Vredesweek/21 september/Vredesambassade
Gedurende een aantal jaren proberen we weer aandacht te krijgen voor de traditionele Vredesweek in Eindhoven. Iedereen kent het vanuit het verleden, maar het is langzaam maar zeker verdwenen . Was het in het verleden een week om je als Vredesgroep en Vredesbeweging te presenteren, vandaag de dag is er nauwelijks nog aandacht voor. We koppelen het aan de VN Vredesdag op de 21 september, omdat ook die wel wat meer aandacht kan gebruiken. We zullen met een kleine infomarkt te vinden zijn in de binnenstad en we zullen (ook voor de Vredesweek) de nodige pogingen ondernemen om ook in het onderwijs gedaan te krijgen dat er in de Vredesweek weer een Vredesles wordt verzorgd: het moet in de toekomst gewoon worden dat men in de Vredesweek activiteiten organiseert. Om te onderstrepen dat we er mee bezig zijn zal ons pand ook functioneren als Vredesambassade. Mensen en groepen die in de Vredesweek iets willen doen kunnen vanuit de ambassade steun krijgen en de ambassade is het middelpunt voor alle informatie die in de Vredesweek voorhanden is. Het is een initiatief van IKV / Pax Christi waar wij van harte bij aansluiten. Er is nog een vacature open voor de ambassadeurspositie: als iemand een kandidaat weet laat het ons dan weten !
En………….mocht je nu denken “ hee, wat goed om weer eens iets te ondernemen in september” aarzel dan niet om een activiteit op te zetten: wij willen graag meedenken en helpen.
30 jaar Vredesburo – 30 jaar werken aan Vrede (Gaat helaas niet door. (Red. oktober 2012))
Op 3 november vieren we onze 30-tigste verjaardag. Voor een kleine plaatselijke organisatie een behoorlijke mijlpaal. We wilden het dan ook niet ongemerkt laten passeren en iedereen kan de datum al opschrijven in de agenda. Zoals het er nu uitziet wordt de dag gehouden in het gebouw van het Regionale Historisch Centrum. In het middagprogramma willen we een leuke mix gaan maken tussen informatie en debat, cultuur en ontmoeting. Onderdeel wordt ook een kleine expositie.
· wij zouden het zeer op prijs stellen als mensen daarvoor fotomateriaal / affiches ter beschikking willen stellen.
Uiteraard zijn alle suggesties voor de invulling van deze dag welkom en wil je iets vertellen over jouw Vredesgroep/Vredesactiviteit dan kan dat altijd.
Vredeseducatie
Het afgelopen jaar zijn er dwars door Brabant heen lessen verzorgd (vooral groep 7 & 8). De resultaten waren uitzonderlijk goed en het is duidelijk dat het werken met deze groepen tot het standaardpakket van het Vredesburo zal gaan behoren. Om er zorg voor te dragen dat er ook reflectie komt op wat en hoe we dat doen is er in samenwerking met het Vredesinformatie Centrum Groningen een weekend in het najaar gepland om samen te trainen en na te denken over al de concepten die samenhangen met het verzorgen van lessen. Het weekend is duidelijk gericht op mensen die actief bezig zijn. Discussies over de achterliggende noodzakelijkheid hebben we al vele malen gevoerd en we willen nu vooral bezig zijn met het “hoe”. De inhoud van het weekend zal vooral gaan over de stijlen en werkwijzen aan de hand van ervaringen in de praktijk. We hopen dat er naast de mensen, die vanuit Vredesgroepen voorlichting geven, ook mensen uit het onderwijs zich zullen opgeven. Achterliggende gedachte is om een landelijk netwerk op te bouwen van regionale contactpersonen. Het Vredesburo zal als organisator van het weekend optreden en zal in de toekomst als contactorganisatie voor Zuid-Nederland optreden.
Mocht je geïnteresseerd zijn om actief bezig te gaan met Vredeseducatie en wil je voor de klas staan en meehelpen om nieuwe methodes te ontwikkelen : aarzel niet om je aan te melden bij het Vredesburo ( en dat kan ook los van het weekend) .
En dan ook nog……………
Op 6 september is er door het Vredescentrum een middag gepland over globalisering, armoede en overconsumptie met o.a. Jan Pronk. Wij zullen daar alle medewerking aan geven omdat we het belangrijk vinden om gemeenschappelijk aan projecten te werken (doen we ook met de realisatie van het Vredespad in Eindhoven, dat in de wijk Meerhoven zal worden ontwikkeld).
Er zullen in de toekomst nog een aantal bijeenkomsten georganiseerd worden, die betrekking hebben op het raakvlak tussen wetenschap en mondiale bewustwording: let op de aankondigingen!
De fakkeltocht zal vanaf oktober de nodige aandacht vragen. Het Vredesburo zal zich wederom inspannen om het onderwijs te bewegen meer aandacht te schenken aan dit evenement. Zoals het er nu uitziet zal er een stedelijke poëziewedstrijd georganiseerd worden rondom het thema van de fakkeltocht en we gaan lessen aanbieden rondom het thema “respect en solidariteit”.
Daarnaast zullen er nog een aantal kleinere activiteiten uitgevoerd gaan worden en wie weet wat er allemaal nog staat te gebeuren !! Wij willen vanuit het Vredesburo wel de wens uitspreken: “ doe mee, zet je in” sommige zaken komen niet vanzelf.
En uiteraard iedereen een fijne zomer/vakantie gewenst.
DE BLAADJES
360:
het beste uit de internationale pers
Je moet het maar durven om, in tijden dat het papier eigenlijk als ouderwets en ontoereikend wordt afgeschreven, met een blad te komen met een nogal forse pretentie.
Lees de onderstaande website tekst maar eens!
Over 360
Nieuws uit het buitenland is iets anders dan nieuws over het buitenland. Daarom selecteert, duidt en vertaalt 360 journalistieke verhalen uit de internationale gerenommeerde media voor een Nederlandstalig publiek.
Niet met de pretentie dat het belangrijkste nieuws zich elke twee weken laat samenvatten, wel met de ambitie relevante, originele en mooie verhalen bereikbaar te maken die anders onzichtbaar en ontoegankelijk zouden blijven. Internationale context leidt tot een beter begrip van plaatselijke ontwikkelingen en biedt nieuwe invalshoeken op een werkelijkheid die overal anders is. 360 is onafhankelijk en werkt exclusief samen met het Franse weekblad Courrier International, Groupe Le Monde Paris. The New York Times, Estado de Sao Paulo, Der Spiegel, Clarin, Kommersant, The Daily Beast, Caijing magazine, Wired, El País, Next (de Nigeriaanse), Asharq Al-Awsat, Respekt, China Daily… Wie de actualiteit wil volgen, kan terecht bij bestaande media. Wie duizend talen spreekt en tijd heeft om alles zelf te lezen, hoeft 360 niet te kopen. Wie meer wil weten en de belangrijkste artikelen zoekt over de internationale ontwikkelingen en achtergronden in politiek, economie en maatschappij, leest 360.
Nu gebiedt mij de eerlijkheid om een gedeelte van deze mededelingen te onderschrijven. De uitgaven zijn inhoudelijk erg sterk en tijdloos. Het is een mooie mix van thema’s en losse berichten. De stukken zijn bijna zonder uitzondering erg goed leesbaar (is het voordeel als je kunt kiezen uit duizenden artikelen).
Ik ben benieuwd of het gaat aanslaan. Regelmatig hoor ik spotjes voorbijkomen waarop bekende Nederlanders het blad aanprijzen. Ik vermoed dat men inzet op een breed publiek, omdat iedereen er wel iets van zijn/haar gading in kan vinden. Of je de slag gaat winnen van de talloze websites en andere communicatieplatforms is de vraag. Ik hoop wel dat het een beetje meer publiek bereikt dan de traditionele veellezers en nieuwsjunkies: dat verdient het blad echt wel.
Een dappere poging en een goed blad: kom het maar eens inkijken als je in de buurt bent en dan kun je meteen ook een van de vele andere bladen doornemen.
In de laatste 360 o.a. :
de “war on drugs”; engagement in Bollywood; het verhaal van een van de leiders van de Black Panthers; ontwikkelingen in Mali; arbeid in Brazilië; het integratiedebat; en “leest U nog boeken“?
PACO
Op de middelbare school heb ik jarenlang Frans gehad en later heb ik verschillende werkstages in Frankrijk gedaan. In totaal heb ik meer dan 500 uur besteed aan het leren van de taal. Je vraagt je nu misschien af hoe goed ik inmiddels Frans spreek. Daar kwam ik onlangs achter toen ik te gast was bij een Franse familie.
Tijdens de gesprekken over dagelijkse kleine onderwerpen kon ik vrij goed meedoen. Maar wanneer het gesprek over politiek ging, had ik veel meer moeite met de taal. Er kwamen allerlei woorden en uitdrukkingen voorbij die ik niet kende en soms wilde ik ergens op reageren, maar kon ik niet de juiste woorden vinden. Daardoor, en natuurlijk ook vanwege mijn uitspraak, is het duidelijk te horen dat ik geen Fransman ben.
En dat is precies waar ik het hier over wil hebben. “… dat ik geen Fransman ben.” Welk gevoel gaf mij dat? Ik was bij deze familie op bezoek bij een vriend. Aan de ene kant voelde ik me daardoor thuis, zoals iedereen zich thuis voelt bij vrienden. Ik hoorde erbij die avond. Aan de andere kant maakte het verschil in taalniveau duidelijk dat ik “de buitenlander” was. Daardoor voelde ik me er juist niet bij horen die avond. Ik voelde me eerder een gast dan een vriend.
Behalve Frans en Engels spreken mijn vriend en ik nog een taal: Esperanto. Het is een internationale taal, die neutraal is, omdat zij aan geen enkel land of volk toebehoort. En dat is een prettige eigenschap. Op het moment dat ik met mijn vriend in het Esperanto spreek, verdwijnt de relatie “moedertaalspreker – buitenlander” en daarmee ook het gevoel een gast of een buitenstaander te zijn. Met Esperanto spreken we in een taal die van niemand is, alsof we ons op een soort neutraal terrein bevinden. Daarom voelt zo’n gesprek niet als een Nederlander die met een Fransman spreekt, maar als een vriend die in gesprek is met een vriend.
Het Esperanto heeft nog een voordeel. De taal is makkelijker te leren dan de meeste andere talen. Daardoor is het Esperanto ook bereikbaar voor mensen die geen toegang hebben tot duur en tijdrovend onderwijs in bijvoorbeeld het Engels. Door zijn regelmatige grammatica is het Esperanto ook makkelijker voor diegenen die moeite hebben met het leren van talen.
Samengevat: Esperanto is een neutrale en makkelijk te leren taal. De neutraliteit zorgt voor een gelijkwaardigere relatie van de gesprekspartners; het doet er immers niet meer toe uit welk land de sprekers komen. In tegenstelling tot het Engels, is Esperanto relatief gemakkelijk te leren, en daardoor is het voor meer mensen mogelijk te communiceren met personen uit andere culturen (taalgebieden). Op deze manier draagt het Esperanto bij aan een constante dialoog en wederzijds begrip tussen verschillende culturen. Een bijdrage aan vrede?
Ralph Schmeits
paco@lafontano.net
Esperanto in Eindhoven: eke.dse.nl .
L.L. Zamenhof, de initiatiefnemer van het Esperanto.