Vredesburo Nieuwsbrief nr. 60

titel24bits 

Vredesburo logo1

15 jaar NIEUWSBRIEF!! 

COLOFON

nr. 60 maart 2013
Redactie:
Berrie, Hans, Anita, Rick, Ljiljana, Dominique
Foto Vreemdland Festival: Piet den Blanken

Redactieadres:
Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel/fax: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
Postbanknr.: 5265491

Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in mei 2013 verschijnen.

INHOUD

Redactioneel
Stageperikelen 
De Bieb 
De Blaadjes 
Zijn en doen!

 

REDACTIONEEL

In de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn we ooit begonnen met een onregelmatig verschijnende nieuwsbrief, getiteld Achter de Paddestoel. Het was geen lang leven beschoren. Na een periode van stilte zijn we in 1998 op bescheiden schaal begonnen met de Vredesburo Nieuwsbrief. Aanleiding hiervoor was de “afschaffing” van de dienstplicht en daarmee het einde van het fenomeen van het totaalweigeren. Voor veroordeelde totaalweigeraars, hun familie en sympathisanten bestond er de Bajeskrant. Omdat de laatste totaalweigeraar in dat jaar werd vrijgelaten, bestond er eigenlijk geen bestaansrecht meer voor het tijdschrift. We hebben toen, na navraag bij de abonnees, besloten om een eigen nieuwsbrief te starten, om de achterban op de hoogte te houden van de activiteiten van het Vredesburo. De nieuwsbrief komt 4 keer per jaar uit en wordt gestuurd naar geïnteresseerden, donateurs en groepen, waarvan wij het belangrijk vinden, dat ze op de hoogte zijn van onze activiteiten. Met nummer 60 zijn we aangekomen bij het vijftiende jaar van deze nieuwsbrief, die elke keer weer volgeschreven wordt door de medewerkers, vrijwilligers en stagiaires van het Vredesburo.

Ook deze keer weer de bekende rubrieken. Hans laat in zijn stukje in de rubriek Zijn en Doen zijn licht schijnen over zijn altijd drukke agenda. Er is een verslag van een interessant festival: het Vreemdland Festival. We willen hier in de toekomst graag aan meewerken. Astrid is klaar met haar kortlopende stage en een nieuwe stagiaire stelt zich voor. Rick en Ljiljana zijn nog druk doende en vertellen waar ze mee bezig zijn geweest in de afgelopen maanden.

In de volgende nieuwsbrief, die in mei zal uitkomen, zal, zoals de laatste jaren de gewoonte is, het jaarverslag verschijnen. Naast het gewone jaarverslag wordt er sinds kort ook een apart jaarverslag van onze activiteiten op het gebied van de vredeseducatie gemaakt. Deze verschijnt niet in de nieuwsbrief, maar komt wel te staan op een nieuwe website, die we speciaal voor de vredeseducatie hebben opgezet: www.vredeseducatieeindhoven.nl.

terug

STAGEPERIKELEN

Hallo iedereen,

Mijn naam is Dominique van Wees, ben 20 jaar en kom uit Eindhoven! Ik volg de opleiding sociaal cultureel werk op het ROC. Sinds februari ben ik hier te vinden in het Vredesburo als stagiaire. Ik heb het erg naar mijn zin hier, en weet zeker dat ik hier veel kan leren van de mannen.

Naast school en stage ben ik woonbegeleidster van vroegtijdig schoolverlaters en autistische jongeren. De jongeren waar ik mee samen woon zitten allemaal in een vergelijkbare situatie: ze zijn op zoek naar een baan en/of opleiding en een stukje hulp bij het dagelijkse leven.

Ik vind het hartstikke leuk om met verschillende mensen te werken, en om van verschillende culturen te leren.

Op het Vredesburo ga ik onderzoek doen naar vooroordelen, en dit wil ik gaan presenteren op school om de leerlingen meer bewust te laten worden over vooroordelen.

Graag hou ik jullie op de hoogte,

PEACE&LOVE,

Dominique.

terug

Hallo allemaal,

Nu ik zo achter mijn laptop ga zitten voor mijn 3e stukje in de nieuwsbrief merk ik hoe snel de tijd voorbij raast. Ook denk ik terug aan mijn vorige stukje, waarin ik schreef dat ik samen met Astrid bezig was aan ons project over “vertrouwen”. Inmiddels heeft Astrid haar stage bij het Vredesburo afgerond en helaas hebben wij ons project nog niet kunnen uitvoeren. Ikzelf zou deze activiteit erg graag alsnog uitvoeren. Aangezien Astrid erg weinig tijd over heeft en het project minimaal door 2 mensen begeleid moet worden, wilde ik van de gelegenheid gebruik maken om een oproep te doen aan eenieder, die erover dubt om zichzelf eens als vrijwilliger in te zetten, maar nog niet precies weet in welke hoedanigheid precies. Loop dan vooral eens binnen bij het Vredesburo voor een bakje koffie en wat meer informatie over het project “Vertrouwen”.

Het einde van de vorige alinea sluit mooi aan bij de taak die ik momenteel op mij heb genomen. Vrijwilligers zijn heel belangrijk voor ons en wij zouden dan ook graag nog meer enthousiaste en gemotiveerde vrijwilligers aan onze club binden. Ikzelf ben gaan inzien dat het aantrekken en behouden van vrijwilligers zodanig belangrijk is, dat ik graag een zinvolle bijdrage aan de optimalisering van dit proces zou willen leveren. Stel dat u degene bent die mijn oproep gaat beantwoorden, dan bent u er persoonlijk verantwoordelijk voor dat ik in ieder geval één zinvolle bijdrage aan de optimalisering van dit proces heb kunnen leveren. Verder ben ik momenteel bezig de huidige situatie omtrent het Vredesburo en vrijwilligers in kaart te brengen en ga mezelf hierna buigen over de vraag of er iets beter kan en/of moet.

Terugkijkend op de afgelopen 3 maanden kan ik wel stellen dat het voor mij persoonlijk een bewogen begin van het jaar geweest is. Een ongelukkige privé-situatie heeft ertoe geleid dat ik maar eens te meer besef hoe belangrijk het is om de liefde van je familie en vrienden te voelen. Ik was er niet altijd bij met mijn hoofd en heb her en der een paar steken laten vallen. Ik wil de medewerkers van het Vredesburo daarom toch graag even bedanken voor het geduld dat men met mij heeft gehad. Ben benieuwd of dit bij iedere organisatie zo geweest was.

Groetjes, Rick van Wijk

terug

De afgelopen 3 maanden van mijn stageperiode bij het Vredesburo was ik, i.v.m. het onderzoek naar integratie van Polen in de Eindhovense samenleving, met volgende activiteiten bezig:

– empowerment van enkele Poolse immigranten die wonen in Eindhoven;

– organisatie van de Dialoog over integratie van Polen in Eindhoven;

– gesprekken met verschillende partijen, die op verschillende manieren met integratie van Poolse migranten bezig zijn.

Toen ik op zoek ging naar Poolse immigranten in Eindhoven om interviews voor mijn onderzoek te doen, kwam ik een groep Poolse twintigers tegen. Ze waren teruggetrokken, depressief en geïsoleerd, maar wel bereidwillig om dat te veranderen en met ambities om van hun leven hier iets te maken. Het gevoel dat ze niet horen tot de Nederlandse samenleving bleek de grootste belemmering te zijn voor hun normaal functioneren, naast verschillende privé-problemen. Na enkele motivatiegesprekken, gecombineerd met ons gezamenlijke bezoek van verschillende culturele gebeurtenissen en ontmoetingsplaatsen in de stad, begonnen ze iets positiever te denken en doen. Ik was heel blij dat ik als toekomstige sociaal werker mijn beroep kon uitoefenen en mensen steun en hulp kon bieden. Daarnaast fungeerde ik als een luisterend oor en rolmodel, want ik ben zelf een immigrant, die hier nog maar korte tijd woont. Vervolgens hebben ze zich als vrijwilligers bij het Vredesburo aangesloten. Wij hebben samen de Dialoog over integratie van Polen georganiseerd en ze gaan me verder met mijn onderzoek helpen. Inmiddels gaat het ook beter met hun privé-leven.

De Dialoog over integratie van Polen in de Eindhovense samenleving is georganiseerd op 26 januari 2013 als onderdeel van de traditionele Nieuwjaarsbijeenkomst van het Vredesburo. Deze bijeenkomst heeft lokale politici, Poolse migranten en andere partijen, die zich bezig houden met integratie van deze groep migranten, samen gebracht in een kennismakings- en informatieverstrekkinggesprek. Er ontstonden enkele samenwerkingsinitiatieven. De deelnemers hebben gedachten, opvattingen en informatie over de lopende activiteiten en de problemen kunnen uitwisselen. Daarnaast hebben ze allemaal van lekkere Poolse en Nederlandse hapjes en een interessant multicultureel programma kunnen genieten. Iedereen vond het fijn om hieraan deel te kunnen nemen, maar volgende keer zouden we meer tijd voor dit soort ontmoetingen moeten inplannen. Wij hebben besloten om nog een vervolgontmoeting te organiseren. Ik was verantwoordelijk voor het organiseren van de Dialoog. Mijn collega’s van het Vredesburo en Poolse vrijwilligers hebben mij daarbij geholpen.

In verband met mijn onderzoek naar integratie van Polen in Eindhoven heb ik enkele interessante gesprekken gehad i.v.m. mijn onderzoeksthema. De afgelopen maanden was een opstand van buurtbewoners in Gestel tegen de huisvesting van arbeidsmigranten in de voormalige grafische school een heel IMG_0873[1]actueel thema. Ik vroeg me af of de partijen, die het huisvestingproject uitvoeren, ervoor zouden kunnen zorgen dat de buurtbewoners mee gaan helpen aan de integratie van deze migranten in plaats van dat ze spandoeken ophangen met vijandige boodschappen tegen deze mensen. Het bleek dat er in de buurt al lang verschillende problemen spelen en dat de huisvesting van arbeidsmigranten alleen de laatste druppel was. Dat heb ik besproken met Henri Verbruggen, gebiedscoördinator Stadsdeel Gestel, Wiel van Hees, Regional Manager Camelot Beheer BV, voormalige wethouder Mary Fiers en José Antheunisse, Projectleider Implementatie Woonbedrijf.

Samen met Poolse vrijwilligers hebben wij in Den Haag een leuk gesprek gehad met mevrouw Malgorzata Pacek, counsellor bij de Poolse ambassade in Nederland. Wij zijn te weten gekomen wat de ambassade doet om Polen in Nederland te ondersteunen en welke actieve Poolse stichtingen er in Nederland zijn. De counsellor was erg geïnteresseerd om de initiatieven van Polen in Eindhoven te ondersteunen, mits er goede projecten naar het adres van de ambassade komen.

Ljiljana

terug

DE BIEB

De volgende boeken zijn toegevoegd aan onze bibliotheek: “Van het vagevuur in de hel”, door Abd Al Rahim Abdul Rassak Janko, Uitgeverij Manteau, 2011, 239 pagina’s; “Vredesbeweging”, door Ph.P. Everts en G. Walraven, Uitgeverij Het Spectrum, 1984, 103 pagina’s; “Het spook van de Vrede”, door Theodor Holman, UitgeverijRocket Pocket, 1083, 68 pagina’s; “Making Europe unconquerable”, van Gene Sharp, Uitgeverij Taylor & Francis, 1985, 252 pagina’s; “Vertrouwen in de draak”, van Gerrit van der Ent, Uitgeverij Argus, 1986, 107 pagina’s; “How to get rid of the bomb, a peace action handbook”, van Gavin Scott, Uitgeverij Fontana Paperbacks, 1982, 189 pagina’s; “Alle presidenten, Van George Washington tot Barack Obama”, Uitgave Historisch Nieuwsblad, 2012, 237 pagina’s; “Olijfbomen om de lieve vrede!”, door Mijndert Dijkstra (red.), Uitgeverij Kok, 2007, 70 pagina’s; “Irak in lichterlaaie, bezetting en opstand”, door Zaki Chehab, Uitgeverij Mets & Schilt, 2006, 302 pagina’s; “Angst voor de atoombewapening: apathie of verzet”, van Joan Boeke, Douwe de Vries, e.a., Uitgave Kritische Bibliotheek Van Gennep,1983, 126 pagina’s; “Veiligheid een dodelijke utopie”, door Erhard Eppler, Uitgave Vredesopbouw Utrecht, 1983, 174 pagina’s; “Euroshima, kernoorlog in Europa”, Uitgave Pax Christi, 1982, 113 pagina’s; “Nuclear Wastelands”, door Arjun Makhijani, Howard Hu and Katherine Yih, Uitgeverij The MIT Press, 1995, 666 pagina’s; “Niet schieten op de journalist – pers en politie in Nederland”, door Charles van der Leeuw, Frits de Graaf, Herman, Uitgeverij Lont, 1984, 63 pagina’s; “Geen vrede met apartheid’, van Desmond Tutu, Uitgeverij Jan Mets, 1985, 95 pagina’s; “Interventie”(Noord-Zuid Cahier), Uitgave van Wereldwijd, 1992, 137 pagina’s; “De staat in de staat”, Uitgegeven en geschreven door Ph. Argo, 1991, 114 pagina’s; “De Zijkant van het asielbeleid”, van Winde Evenhuis, Uitgeverij Greber, 1996, 112 pagina’s; “God en geweld”, samengesteld door Pim Valkenberg, Uitgave n.a.v. symposium faculteitsdag Theologische faculteit KU Nijmegen, 2002, 141 pagina’s; “On a donkey to Bethlehem”, een tekeningenboek van Marinus van Nistelrooij, Uitgeverij AEI-Open Windows, 2008, 52 pagina’s; “Door het oog van de naald”, van Domenica Ghidei Biidu, Uitgeverij Greber, 1995, 95 pagina’s; “I.T.T.”, van Piet van Harn, Uitgave ‘Sjaloom’, Odijk, 1973, 98 pagina’s; “Zwart op wit, nieuwsfotografie in de media”, door Herman, Uitgeverij Lont en Raket, 1984, 276 pagina’s;

duizend dagen extreem leven“Duizend dagen extreem leven. Dagboek van een oorlogsjournalistAfghanistan.”, door Natalie Righton, Uitgeverij Lemniscaat, 2013, 440 pagina’s.
Hoe is het om als vrouwelijke journalist te wonen en werken in Afghanistan? Dat is de vraag die de afgelopen drie jaar het meest werd gesteld aan Volkskrant-correspondent Natalie Righton. Dit boek is een verslag van het leven dat zij drie jaar lang heeft geleid in de regio die bekendstaat als Jihadistan. Ze woont in haar eigen huis in hoofdstad Kabul, reist zonder bescherming van het leger door het hele land en spreekt met alle partijen: verpleegsters en krijgsheren, Talibanstrijders en westerse soldaten. Wat ze ziet en hoort, maakt duidelijk waarom Afghanistan radicaliseert en de oorlog tegen het terrorisme bijna niet te winnen valt. Righton kiest nergens partij en wordt veelvuldig aan het denken gezet over goed en fout. Wat is terrorisme, wat is opstand? Wat is waarheid en wat propaganda?

het Midden-Oosten“Het Midden-Oosten, The times they are a-changin”, van Sami Zemni (red.), Uitgeverij Epo, 2013, 375 pagina’s.
‘Egyptische vrouwen op straat tegen Morsi, ‘Avondklok na onrust in Tunesië’, ‘Demonstranten gedood bij Amerikaanse ambassade Jemen’. Soms, als wij ‘s ochtends door de krant bladeren, vragen wij ons af: hoe zou het nog met de Arabische Lente zijn? Twee jaar na de revoltes in het Midden-Oosten maken Sami Zemni en zijn team van specialisten een balans op. Wat waren de oorzaken en de oorsprong van die opstanden? Welke rol speelden zittende aristocraten, islamisten en westerlingen? Waren de nieuwe sociale media werkelijk de blaasbalg die de vonk van de verontwaardiging aanwakkerden? En heeft dat protest eigenlijk iets structureels veranderd? Dit boek is het eerste grondige Nederlandstalig overzicht dat voorbij oppervlakkigheden en algemeenheden wandelt, en ook nog eens de hele regio bestrijkt, van Egypte en Tunesië tot Marokko, Libië, Syrië, Libanon, Palestina, Jemen, Jordanië, Irak, Bahrein en Israël. Daar bestaat een woord voor: een standaardwerk.

hoezo mislukt“Hoezo mislukt?, de nuchtere feiten over de integratie in Nederland”, door Frans Verhagen, Uitgeverij Nieuw Amsterdam, 2010, 240 pagina’s;
Met een voorwoord van Tofik Dibi en Marco Pastors.
Gaat het echt zo slecht met de integratie in Nederland? Wel als je de media en veel politici moet geloven. Maar is dat inderdaad zo? In dit boek laat Amerika- en integratiedeskundige Frans Verhagen zich niet afleiden door polemische vuurtjes. Hij kijkt naar de nuchtere feiten en cijfers. Hoe is het gesteld met de taalbeheersing van allochtonen? Hoe doen ze het op de arbeidsmarkt? En in het onderwijs? Wat zijn de verschillen tussen de eerste generatie en de hier geboren en opgegroeide tweede generatie? De cijfers laten zien dat die tweede generatie het veel beter doet dan menigeen denkt, stukken beter ook dan verwacht mocht worden op basis van ervaringen in andere immigratielanden. De verzorgingsstaat met zijn ruimhartige sociale voorzieningen en toegankelijke onderwijs heeft ervoor gezorgd dat het integratieproces in Nederland veel soepeler is verlopen dan in veel andere Europese landen, Mislukt? Het gaat juist hartstikke goed!

terug

DE BLAADJES

vredeVZW  Vrede        nr. 420
Verschijnt 6x per jaar
Uitgave van Vrede VZW, Gent, België
We nemen af en toe ook een abonnement op een tijdschrift, dat we nog niet hebben, maar dat wel goed in ons assortiment past. Dit geldt zeer zeker voor het tijdschrift Vrede. Het is een uitgave van de vereniging Vrede VZW uit Gent. Deze is in 1957 opgericht en is een studie- en informatiecentrum voor internationale politiek, vredes- en ontwikkelingsproblematiek.
Het tijdschrift biedt deze keer een uitgebreide hoeveelheid aan langere en kortere artikelen over diverse onderwerpen als:
* 10 Jaar na de inval in Irak, een dossier, waarin vanuit een aantal invalshoeken gekeken wordt naar dit jubileum. Hierin wordt omschreven wat de gevolgen zijn geweest voor het land en wie winnaars en verliezers zijn van de bezetting;
* Andere onderwerpen zijn o.a. Mali, Europa, Midden-Oosten, Afrika, Bewapening. Al deze onderwerpen worden in meerdere artikelen onder handen genomen.
Naast al deze serieuze artikelen is er ook ruimte voor de vrolijke en absurde kant van het leven in de rubriek Te Zot Om Los Te Lopen. Ik zal hiervan dankbaar gebruik maken om de rubriek Raar Maar Waar in deze nieuwsbrief te vullen.
Ik verwacht dat het blad een goede aanvulling is op ons bestand. Net als alle andere tijdschriften, beschreven in deze rubriek, is Vrede ook te lezen in het Vredesburo. U bent altijd welkom om tijdens openingstijden eens binnen te lopen en onder het genot van een kop koffie of thee het blad te lezen.

terug

ZIJN EN DOEN!

Vreemdland Festival

Luisteren naar debatten, muziek, cabaret en literatuur, theatervoorstellingen en exposities bekijken en deelnemen aan workshops. Alles in het kader van de vluchtelingenproblematiek. Op donderdag 21 februari stond de campus van de Technische Universiteit in Eindhoven in het teken van hun ervaringen, tegenslagen, overwinningen, teleurstelling en hoop. Wat betekent het om als vreemdeling in Nederland aan te kloppen en de weg te vinden, hoe reageert de Nederlandse samenleving hierop en zijn we ons bewust van de omvang, de ingewikkeldheid van het probleem en tegelijkertijd van de kansen die we hebben als samenleving om mensen een betere toekomst te bieden en kennis te nemen van hun cultuur? In een tijd waarin de grenzen zich steeds meer lijken te sluiten, maar ondertussen de illegaliteit verre van opgelost is, soms toch vrij harde taal gesproken wordt, zonder besef van de werkelijke problematiek, is het Vreemdland Festival een aanleiding om opnieuw de vraag te stellen: op hoeveel gastvrijheid mag de vreemdeling rekenen? Wat bieden wij onze gasten en wat bieden de gasten ons?

Het Vreemdland Festival heeft op 31 maart 2012 voor het eerst plaatsgevonden in Amsterdam. Na het zien van het grote succes van dit eerste festival zijn Stichting Jongerenhuis, Studium Generale en TINT geïnspireerd geraakt om een soortgelijk festival in Eindhoven te organiseren. Voor zo’n redelijk kleine organisatie was men er toch in geslaagd om een zeer aantrekkelijk programma met interessante sprekers, kleurrijk theater en zeer goede bands aan het festival te koppelen.

Theater was er van Bright Richards met het stuk As I left my father’s house, Bruce Carew, en De Vrolijkheid, en cabaret kwam er van de Iraanse cabaretier Farbod Moghaddam en de Afghaanse cabaretier Dara Faizi. Schrijver Kader Abdolah hield een voordracht en er was muziek van Ghalia Benali, Rina Mishonga en De Uitdaging. Doorlopend waren er ook documentaires te zien en er hingen twee mooie en aangrijpende fototentoonstellingen van Henk Wildschut en Piet den Blanken.

Ook Ruud Lubbers, oud-minister-president van 1982 tot 1994 en gewezen Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN, gaf acte de precence.
vreemdland festival
Ruud Lubbers was de jongste en is nog steeds de langstzittende minister-president van Nederland (1982-1994). Na zijn premierschap werd hij Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) en sinds 2006 is hij voorzitter van de Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF. Student Rudy van Beurden interviewde, samen met iedereen die in de blauwe zaal zat, Lubbers over zijn ervaringen, gedrevenheid en wat de omgang met vluchtelingen hem gebracht heeft.

Al met al was het een zeer geslaagde dag die volgend jaar hopelijk navolging krijgt. In dat geval zal het Vredesburo Eindhoven ook een bijdrage gaan leveren aan de organisatie van dit schitterende en o zo nodige festival.

Voor meer informarie over dit festival klik op deze link.

terug

Onderweg naar……………………..

Ik kan me voorstellen dat lezers zich soms afvragen wat er allemaal speelt en gebeurt in het Vredesburo. Om hiervan een beeld te geven neem ik je mee op een reisje langs de locaties en gebeurtenissen die mij in eind januari en februari hebben beziggehouden

Het startpunt is de nieuwjaarsbijeenkomst. Ook deze keer was het een bonte mengeling van gesprekken en ontmoetingen, van discussie over de integratie van Polen in de Nederlandse samenleving tot nadenken over een antipestbeleid dat werkt. Van “meezing Poolse levensliederen” tot met z’n allen aan tafel. Een succes? Jazeker: niets zo goed voor het gemoed in 2013 als deze start. Ook de gevraagde mensen waren zeer te spreken over het geheel. Saillant detail is dat velen het zo fijn vonden dat jong en oud door elkaar liepen. En dat er zoveel “verschillende” (?!) mensen waren.

 Hieronder ziet u een foto-impressie van de Nieuwjaarsbijeenkomst van fotografe Saskia Schilten. (Om de foto te vergroten moet u er op klikken)

In februari was het de bedoeling om het onderwijsaanbod te verfijnen, maar al snel kwamen daar zaken doorheen. We kregen de eerste aanmeldingen voor de maatschappelijke stage voor 15/16 jarigen. Per jaar komen er een 15 à 20 jongeren bij ons werken rondom het thema “Wij en de Wereld”. Ze zijn een week bezig (soms 2) met het verkennen van de stad en haar bewoners. Interviews, fotoreportages, facebook en wat artistieke vaardigheden zorgen voor impressies, die wij gebruiken om op onze website te kunnen laten zien hoe jongeren tegen de wereld aankijken en wat ze daarin belangrijk vinden.

Van stage naar Koerdistan is maar een kleine stap J. Op verzoek van iemand die zich zeer betrokken voelt bij de Koerden werden de voorbereidingen gestart van een bijeenkomst in maart waarbij Koerden/Koerdistan en de problematiek van de regio centraal stonden. De avond (op 6 maart) werd ingeleid door de in Diyarbakir gestationeerde journaliste Frederike Geerdink en was een groot succes: volle zaal en veel zeer tevreden mensen. Het blijft een onderwerp dat bij Turken en Koerden omgeven is met veel sentimenten, maar het is daarom voor het Vredesburo van het grootste belang om pleitbezorger te blijven van een dialoog met alle betrokkenen. In de toekomst zullen we zeker dit onderwerp terug laten komen.

Tussendoor een aantal lessen verzorgd in Den Bosch op het Koning Willem I college (MBO). De afgelopen jaren hebben we daar een programma gebracht dat gaat over “respect”. Na deze lessen lag er een nieuwe aanvraag van het Aloysiuscollege in Eindhoven: of wij een fors aantal lessen wilden verzorgen in maart met als thema “pesten & vriendschap” (waarbij ook gevraagd werd naar een filosofische onderbouwing en benadering), kortom een kolfje naar mijn hand. Samen met mijn zeer gewaardeerde collega Bart aan de slag met voorstellen en methodes.

Van een andere orde maar ook belangrijk waren gesprekken over “de Ark”: is het mogelijk om in de toekomst van dit gekraakte pand een theaterbuurthuis te maken en of ik tijd/zin had om in een eventueel bestuur plaats te nemen? “Nee” zeggen blijft moeilijk en ik vind het fijn om mensen met raad en daad bij te staan en daarom “jawel hoor, maar dan………….

Tevens werden in februari de eerste gesprekken gevoerd over een project wat we samen met Kleurrijke Stad willen gaan doen. We gaan scholen vragen om mee te gaan doen in het maken van een aantal objecten die te kennen geven dat men niet gediend is van pesten en intolerantie. De eerste gedachten gingen uit naar een totempaalachtige constructie, maar dat is het beginpunt. Je weet maar nooit wat het wordt. Voordat je het weet zijn we al over de helft van de maand. Op de 21e was het Vreemd land festival in de T.U. De opzet was mijns inziens geslaagd en persoonlijk viel mij de opkomst niet tegen.

En door naar………..2 stagiaires van de AVANS hogeschool die voor ons een onderzoek gaan doen naar de manier waarop scholen omgaan met vraagstukken over seksuele identiteit. Dit onderzoek is naar aanleiding van het besluit van de overheid om het verplicht te stellen op scholen, omdat veel pestgedrag en intolerantie samenhangt met dit onderwerp. Ik doe de begeleiding en de hoofdvraag van het onderzoek is “moet het Vredesburo inspelen op deze vraagstelling in het kader van projecten tegen pesten en voor respect van eenieders keuze”.

Op het eind van de maand nog 2 vragen van uiteenlopende aard: “hoe kun je vanuit Nederland een landbouwcoöperatie steunen in Sierra Leone?”, waarbij ik gevraagd ben om als intermediair te fungeren en een aanvraag van een Islamitische school om lessen te verzorgen in maart.

Daarnaast uiteraard de nodige vergaderingen en bijeenkomsten, discussies in het buro over van alles en nog wat, doorgewerkt aan de brochure over een gezamenlijk aanbod van Eindhovense groepen op het gebied van vluchtelingen en samen met Els besloten dat ook het thema kinderrechten, zoals die geformuleerd zijn door de VN, zouden moeten behoren tot het standaardaanbod van het Vredesburo.

Voor vragen over de concrete activiteiten van het Vredesburo kun je altijd kijken op de webpagina(s) maar fijner is als je binnen komt en er met ons over praat ! Dit geld uiteraard ook voor plannen ( binnen ons werkveld) die je hebt of activiteiten die je graag uitgevoerd zou willen zien.

Hans

terug