Vredesburo Nieuwsbrief 67

Ditmaal met het Vredeseducatiewerkplan 2015.

COLOFON
nr. 67 januari 2015
Redactie: Berrie, Hans, Anita, Hub, Jop, Rachel
Foto Fakkeltocht: Arno van der Linden
Foto Vredesweek: Omslag
Redactieadres:
Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel/fax: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
internet: www.vredesburo.nl
Bankrekeningnr: NL33 TRIO
0784731578

Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in april 2015 verschijnen.

INHOUD

Werkplan Vredeseducatie

Het Vredesburo wordt oud. De stichting wordt dit jaar 33 jaar oud. Dat is een leeftijd waarop je nog vol in het leven staat en je vol goede moed naar een veelbelovende toekomst uitkijkt. Dat zou zeker kloppen, als de stichting geen rechtspersoon, maar een natuurlijk persoon zou zijn. De natuurlijke personen, die de stichting vormen hebben niet dat voordeel. De Benjamin van ons groepje vaste krachten is Anita, met een leeftijd van 5X jaar oud (een heer noemt nooit de werkelijke leeftijd van een dame). Ik wordt dit jaar 60 en Hans is een paar maanden geleden 58 geworden. We willen ons graag nog opstellen als jonge honden, maar de realiteit is, dat we regelmatig tegen de fysieke grenzen van onze ouder wordende lichamen aanlopen. Dit geldt nog meer voor mij dan voor Hans. Bij hem komt er vaak nog als verzwarende factor bij, dat hij, vanuit een groot verantwoordelijkheidsgevoel, vaak niet toegeeft hieraan. Wat versterking van vooral jongere mensen zou zeer welkom zijn in het Vredesburo. Zeker ook om op de langere termijn het voortbestaan te waarborgen.

Fysieke problemen hebben er ook voor gezorgd, dat deze nieuwsbrief wat later komt dan gepland. Ongeveer de helft van deze nieuwsbrief wordt gevormd door het Werkplan Vredeseducatie. Hierin leest u onze plannen op het gebied van Vredeseducatie in het lopende jaar.

Daarnaast de vaste rubrieken met deze keer 2 recensies geschreven door Hub, als aanvulling op de rubriek De Bieb. In de rubriek Stageperikelen neemt Rachel afscheid van het Vredesburo. Ze zal haar stage op een andere plek voortzetten, die beter aansluit bij haar opleiding. Jop vertelt over zijn werkzaamheden van de afgelopen maanden.

In de rubriek Zijn en Doen vindt u deze keer een fotoverslag van de activiteiten, die wij (mede)georganiseerd hebben of waar wij aan hebben deelgenomen in de afgelopen maanden.
Berrie

TERUG

Beste lezers,
Ik heb de stage bij het Vredesburo moeten afsluiten. Ik kwam tot conclusie dat de werkzaamheden niet goed bij mij en mijn studie paste. Nu heb ik een nieuwe stage gevonden en daar gaat het erg goed mee! Ik heb een stage plek bij Vluchtelingenwerk gevonden en de Sociale Raadslieden in Helmond. Ik loop er nu al even stage en het bevalt prima! Dankzij Jacqueline Vincent heb ik mij bij Vluchtelingenwerk mogen aansluiten. Hier heb ik de werkzaamheden die beter bij me passen en ook in mijn straatje past, bijvoorbeeld; formulieren invullen, verzekeringen aanvragen, documenten opstellen etc. etc. Het gaat hartstikke goed! Vredesburo bedankt dat ik bij jullie stage heb mogen lopen!

Rachel Jonkers

Afgelopen vrijdag en zaterdag 22 en 23 januari was de dansmarathon om gelden in te zamelen voor samenwerkende hulporganisaties in Eindhoven, in het kader van de ziekte Ebola. Deze werd gehouden in de Wereldwinkel. Zelf heb ik vier uur gedanst. Het idee was dat je je liet sponsoren in je netwerk en gelukkig heb ik enkele vrienden en familie bereid gevonden. Ik heb erg genoten van de dans. Het is jammer dat we niet meer ‘dansers’ en sponsors hebben bereikt. Misschien dat we op de Afrikadag nogmaals aandacht besteden aan het onderwerp middels dans.
Kortgeleden, 18 januari, hielden we de jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomst. Deze bijeenkomst stond dit jaar met name in het teken van netwerken. Rudy van Beurden (van ‘GAAF!’) kwam deze bijeenkomst met wat positieve energie ondersteunen.
Daar heb ik wat contacten gelegd over een activiteit die ik wil organiseren rondom Indonesië. De maatschappelijke ontwikkelingen daar gaan me aan het hart. Er lijken enkele voorzichtige signalen te zijn dat de machthebbers van de ‘Nieuwe Orde’ (Suharto) plaatsmaken voor een meer democratische samenleving. Ik weet dit trouwens alles behalve zeker.
Ik heb met ontroering gekeken naar de documentaires “Act of Killing” en “Look of Silence”, die een bewogen beeld geven van wat een gruwelijke gebeurtenis in een samenleving doet met de daders (Act of Killing) en slachtoffers (Look of Silence). Het gaat hier om de genocide, onder het bewind van Suharto, rond 1965. Ik onderzoek op dit moment hoe Indonesiërs in Eindhoven en andere geïnteresseerden zich betrokken voelen bij wat daar nu gebeurt en gebeurd is. Ook verdiep ik me in de geschiedenis van het Koninkrijk der Nederlanden aldaar. Dat is soms pittige materie, vind ik.
Komende donderdag 29 januari ga ik deelnemen aan de estafette van Eindhoven in Dialoog. Dit is een reeks van dialooggesprekken door het jaar heen, voorafgaand aan de Dag van de Dialoog later dit jaar. De dialoog is een manier om persoonlijke manier een gesprek te voeren, waarbij luisteren centraal staat. Dit past ook prima binnen de vredesgedachte. Soms doen we onszelf onbedoeld een hoop geweld aan, in gesprek met een ander. Een gesprek voeren, waarin je werkelijk luistert naar de ander, is een vaardigheid die ik later mijn kinderen mee zou willen geven en voor nu mee aan de slag ga voor de klas. Begin maart is mijn eerste les, spannend!

Jop

TERUG

De volgende boeken zijn onlangs in ons uitleensysteem geplaatst:
“Terug naar Fukuoka 14”, van René Schäfer, Uitgeverij Jan Mets, 1985, 179 pagina’s; “Menschenrechte ihr internationaler Schutz“, Dr. Bruno Simma, Ulrich Fastenrath, Deutscher Taschenbuch Verlag, 1979, 365; “Völkerrechtliche Verträge”, redactie Prof. Dr. Friedrich. e.a., 1983, 492 pagina’s; “Gids voor materiële en immateriële hulpverlening aan oorlogsslachtoffers”, van Stichting ICODO, 1985, 61 pagina’s; “De samenzwering tegen Simon Wiesenthal”, door M.van Amerongen, Uitgeverij De Arbeiderspers, 1976, 163 pagina’s; “Apartheid”, van Margrit de Sablonière, Uitgeverij Querido, 1960, 126 pagina’s; “The Dellums Committee Hearings on War Crimes in Vietnam”, door the Citizens Commission of Inquiry, 1972, 335 pagina’s;”Vrede is mogelijk”, door Franz Alt, Uitgeverij Ten Have, 1984, 111 pagina’s; “Geschoold in de praktijk”, door T. Krol, e.a., Uitgeverij Pendoor, 1988, 288 pagina’s; “Nelson Mandela”, door Mary Benson, Uitgeverij Van Gennep/Novib, 1986, 255 pagina’s; “De weg van de hoop”, Jonathan Schell, Uitgeverij Van Holkema & Warendorf, 1984, 205 pagina’s; “Kernwapens wie? wat? Waarom?”, door Mark Heirman, Uitgeverij D.A.P. Reinaert – Zele (B), 1980, 228 pagina’s; ”MX, Prescription for disaster”, van Herbert Scoville,jr., Uitgeverij The MIT Press, 1982, 231 pagina’s; “Het vredesproces in beweging”, door H.J. van der Graaf e.a., Uitgeverij Studiecentr. v. Vredesvraagstukken, 1994, 231 pagina’s; “Religie sexualiteit & agressie”, van Fokke Sierksma, Uitgeverij Konstapel, 1979, 341 pagina’s; “Ze waren onze buren, de verhalen achter de namen op de struikelstenen”, door S.Georgi e.a., Uitgave in eigen beheer, 2014, 118 pagina’s; ”Kerk-Turken zijn geen Turken”, van H. van Mierlo, Uitgeverij Boekencentrum B.V., 1979, 125 pagina’s; “Macht, mobilisatie en moskee, De diversiteit van de islam”, van T. Sunier en A..J. Termeulen (red.), Uitgeverij Ambo/ Novib, 1991, 166 pagina’s; “Ongemerkt. Huishoudtextiel uit Pakistan”, door H. van Beek, Uitgeverij Jan van Arkel & Landelijke Vereniging van Wereldwinkels, 1994, 120 pagina’s; “Samenwerking in een nieuwe wereld”, door Margriet Kuster (red.), Uitgeverij InZet, 1992, 95 pagina’s; “Kriegsangst bei Kindern”, door Christian Büttner, Uitgeverij Kösel München, 1982, 112 pagina’s; “Besmet”, door Jutta Heinrich, Uitgeverij An Dekker, 1987, 105 pagina’s; “Een maand en een dag”, van Ken Saro-Wiwa”, 1994, 269 pagina’s; “Over straling bij kernwapengebruik.”,prof.J. Rotblat, Bohn, Scheltema & Holkema, 1983, 184 pagina’s; “Vrede, een kunst”, Bertus Aafjes e.v.a., Uitgeverij Sjaloom, 1983, 175 pagina’s; “Wapens & Vrede”, Prof. J. Tinbergen en D. Fischer, Uitgave NOVIB & Staatsuitgeverij, 1987, 188 pagina’s; ”Tenzij er vrede komt…”, diverse auteurs, Uitgeverij Sijthoff, 1968, 233 pagina’s;

“De domesticatie van het noodlot”, Jos de Mul, Uitgeverij Lemniscaat, 2014, 338 pagina’s;

Het noodlot. Vroeg of laat klopt het bij ieder mens aan de deur: een ongeval, oorlogsgeweld, een ongeneeslijke ziekte en uiteindelijk de dood. Hoewel het noodlot onvermijdelijk is, kunnen we er niet mee leven. In dit boek onderzoekt Jos de Mul drie verschillende manieren waarop de mensheid heeft getracht het noodlot te domesticeren; de heroïsche affirmatie van het noodlot in de tragische cultuur van de Grieken, de deemoedige acceptatie van de goddelijke voorzienigheid in het christendom en de ‘afschaffing’ van het noodlot in de moderne, technologische samenleving. Daarbij werpt hij een verrassend nieuw licht op hedendaagse vormen van tragiek, zoals de ramp met de MH17, de strijd tegen het moslimfundamentalisme en de uitbesteding van onze moraal aan technologieën.

“Rechtvaardige en onrechtvaardige oorlogen”, van Michael Walzer, Uitgeverij Atlas, 2006, 511 pagina’s;

Als er over oorlog wordt gepraat mondt de discussie vaak uit in ruzie over goed en kwaad, recht en onrecht. Kunnen wij een onderscheid maken tussen een rechtvaardige en onrechtvaardige oorlog, of gaat oorlog ons morele beoordelingsvermogen te boven? In deze klassieker uit de politieke filosofie probeert Michael Walzer een morele basis te vinden voor het aanhoudende debat over gewapende conflicten, want ‘de discussie over oorlog en rechtvaardigheid blijft een politieke en morele noodzakelijkheid’. Aan de hand van voorbeelden uit de oorlogsgeschiedenis – van de Atheense aanval op Melos tot de strijd in Kosovo – en getuigenissen van beleidsmakers, deelnemers en slachtoffers, belicht hij de ethische vraagstukken rondom militaire theorie, oorlogsmisdaden en oorlogsbuit. Een tijdloos voorbeeld van politieke en morele theorie.

TERUG

RECENSIE

“De afluisterstaat” , door Glenn Greenwald , uitgeverij Lebowski Publishers Amsterdam , 2014 , 333 pagina’s;
In 1948 schreef George Orwell zijn beroemde klassieker “1984”, lang was deze dystopie het schrikbeeld voor een ieder die vrijheid en privacy een warm hart toedroeg. Het enige moment dat Winston Smith zich nog vrij voelde was als hij in het donker over straat liep. Dit is inmiddels achterhaald. Al onze handelingen worden door duizenden camera’s, detectoren en poortjes dag en nacht in de gaten gehouden. Het internet is het ultieme medium geworden waar de staat probeert het gedrag van zijn onderdanen van minuut tot minuut vast te leggen.
Af en toe druppelt er informatie vanuit deze schimmige wereld naar buiten. En af en toe is dit heel veel informatie, informatie die de staat liever niet op straat ziet liggen. Daarover gaat dit boek. De hoofdpersoon is Edward Snowden. Als ex-medewerker van de CIA kreeg hij een functie als systeembeheerder bij de NSA (National Security Agency). In deze functie wist hij beslag te leggen op een enorme hoeveelheid informatie over het reilen en zeilen van deze dienst.
De hoeveelheid informatie is zo groot dat het jaren zal duren voordat alles is uitgezocht. De NSA heeft een aantal programma’s lopen die gericht zijn op specifieke gebieden van informatie. Zo is er bijvoorbeeld het Boundless-Informant-programma waarmee men probeert alle telefoongesprekken en e-mails in de hele wereld te onderscheppen. Andere programma’s proberen informatie van servers van telecombedrijven af te halen, encryptie te omzeilen of binnen te dringen bij onlinediensten als Google, Facebook en G-mail. Sommige grote software producenten zoals Microsoft hebben functies ingebouwd in hun software die het de NSA gemakkelijk maakt om te spioneren.
Dit alles gebeurt natuurlijk onder het mom van terrorismebestrijding, maar de verkregen gegevens zijn natuurlijk ook prima te gebruiken voor spionage. Dit gebeurt dan ook veelvuldig. Zo kwam Angela Merkel er tot haar verbijstering achter dat haar mobieltje werd afgeluisterd door de Amerikanen. Een ander terrein waar deze gegevens voor gebruikt kunnen worden is industriële spionage. Zo heeft de NSA op duizenden computers binnen bedrijven software geïnstalleerd die het mogelijk maken allerlei gegevens te onderscheppen.
Waar de NSA over klaagt is dat ze nog maar beperkt in staat zijn om in beveiligde it-omgevingen van bedrijven binnen te dringen (banken, medische gegevens) maar dat zal nog wel komen.
De onthullingen van Snowden brachten de Amerikaanse regering danig in het nauw. Er ontstonden diplomatieke rellen met o.a. Duitsland en Snowden werd staatsvijand nummer een. Hij heeft nu asiel in Moskou en probeert naar Venezuela te emigreren. Greenwald heeft inmiddels de NSA files overgedragen aan anderen.
We zullen er dus nog wel van horen.

TERUG

“Dossier-JSF” , door Christ Klep , uitgeverij Boom , 2014 , 197 pagina’s. Het is al weer 15 jaar geleden dat het project Vervanging F-16 van start ging. Volgens defensie zou de F-16 in 2015 aan het einde van zijn levensduur zijn. Fokker was toen net failliet gegaan en de Nederlandse overheid vreesde dat de hele luchtvaartindustrie uit Nederland zou verdwijnen. Men was dus naarstig op zoek naar mogelijkheden om dit te voorkomen. Tegelijkertijd waren Lockheed-Martin en Boeing in een harde strijd gewikkeld om de order van de eeuw in de wacht te slepen. Het ging hier om de ontwikkeling van een ‘vijfde generatie’ standaard gevechtsvliegtuig voor zowel de Amerikaanse luchtmacht, marine en landmacht. Lockheed-Martin won de opdracht met de JSF. Om kosten te besparen wou men een standaard gevechtsvliegtuig hebben dat bij alle krijgsmachtonderdelen, weliswaar met de nodige aanpassingen, gebruikt kon worden. Vandaar de J van Joint. De Koninklijke Luchtmacht was meteen dolenthousiast en sprak zijn voorkeur voor de JSF al uit toen het vliegtuig nog slechts op de tekentafel bestond. Een heuse lobby van het Nederlandse bedrijfsleven (met name Stork en Philips) en defensie ging aan de slag. Een probleem vormden de Europese concurrenten Saab en Eurofighter. De JSF bood voor het bedrijfsleven veel betere perspectieven dan de Europese concurrenten, de planning was dat er zo’n vijfduizend gebouwd zouden worden, en dat was veel meer dan de Europese concurrenten zouden bouwen. Defensie deed er dan ook alles aan om deze buiten de deur te houden. Inmiddels was ook de politieke lobby op gang gekomen. De PvdA had vanaf het begin grote moeite met het project maar durfde het niet aan om een voet tussen de deur te zetten. Met behulp van de LPF werd uiteindelijk de eerste stap gezet. Men ging deelnemen aan de ontwikkeling van het toestel. Alhoewel hiermee nog niet vastlag dat Nederland de toestellen zou kopen, was dit de eerste stap naar het ‘point of no return’, zoals defensie hoopte. In de komende jaren werd stap voor stap toegewerkt naar een definitieve aankoop. Mister JSF (Jack de Vries) speelde hierin een belangrijke rol. Het aantal toestellen dat men wilde kopen werd weliswaar naar beneden toe bijgesteld van 85 naar 37.
Inmiddels liep de ontwikkeling van de JSF niet van een leien dakje. De kosten liepen uit de hand en er kwam verzet vanuit het Amerikaanse Congres. Maar het project was zo groot dat het gewoonweg niet mocht mislukken.
Er worden drie varianten van de JSF ontwikkeld, de F-35A heeft een ingebouwd snelvuurkanon, de F-35B is speciaal ontwikkeld om met een korte aanloop te kunnen opstijgen en de F-35C is de marine variant, hij heeft opvouwbare vleugels een vanghaak en is robuuster gebouwd. Het toestel is voorzien van de meest moderne Stealth technologie en de piloot krijgt via zijn helm onder alle weersomstandigheden beelden van alles wat er in zijn omgeving gebeurd op zijn vizier geprojecteerd.
Nederland hoopt te kunnen profiteren van industriële orders die volgen uit deelname aan het project. Dit is echter niet zo vanzelfsprekend als het lijkt. De orders worden aanbesteed, dus de laagste bieder zal die krijgen. Ook houden de Amerikanen specifieke zaken zoals de stealth technologie en de software geheim. Voor elke aanpassing zal met dus naar de Amerikanen moeten toestappen.
De ontwikkeling van de JSF heeft tot nu toe zo’n vierhonderd miljard dollar gekost. En daar zal het waarschijnlijk niet bij blijven er zijn nog tal van problemen en er zullen nog veel testen en proefvluchten volgen voordat men weet wat het toestel echt waard is.
Nederland heeft inmiddels besloten tot de aanschaf van 37 toestellen voor 3,5 miljard Euro de eerste toestellen zullen operationeel zijn in 2019. In totaal zal het JSF project Nederland zo’n 25 tot 30 miljard kosten totdat in 2050 de toestellen afgeschreven zijn.
Goed nieuws voor de tegenstanders: het is waarschijnlijk de laatste keer dat er nieuwe gevechtsvliegtuigen aangeschaft worden. De kosten en tijd die nodig zijn om zo’n project uit te voeren nemen zo dramatisch toe dat een volgende ronde er waarschijnlijk niet meer van komt.
We zullen het dan moeten doen met drones, lasergeleide raketten en bommen.

TERUG

Titel: Procesnieuws
December 2014, nr. 104
Verschijnt 3x per jaar
Uitgave: Tribunaal voor de Vrede

Zoals de naam van het blad al zegt, staan er in eerste instantie stukken in het blad die te maken hebben met processen tegen actievoerders. In dit nummer betreft het het proces tegen een actievoerder, die in 2010 bij een actie in Volkel is opgepakt. Uitvoerig wordt de haperende procesgang beschreven en de problemen die te maken hebben met een bevooroordeelde rechtsgang, waarbij ogenschijnlijk de persoonlijke mening van rechters een rol speelt. De advocaat van de verdachte, Meindert Stelling, gaat hier in een artikel uitvoerig op in.
Naast de berichten over de procesgang staan er ook allerlei artikelen in het blad die te maken hebben de strijd tegen (kern)wapens en kernenergie. Hierbij gaat het om zelf geschreven artikelen, maar men citeert ook stukken uit andere tijdschriften en kranten.
Behalve deze informatieve artikelen staan er ook oproepen in voor het tekenen van 2 petities:
1. Het burgerinitiatief van PAX om het verwijderen van de kernwapens in Nederland op de agenda van de Tweede Kamer te krijgen;
2. De petitie van Stop de Wapenhandel tegen de wapenbeurs in Abu Dhabi, waar ook een Nederlandse handelsdelegatie naar toe gaat onder leiding van minister Hennis van Defensie. Zij roepen de regering op deze missie te annuleren en de wapenexport naar het Midden-Oosten te stoppen.
Beide petities kunt u tekenen bij het Vredesburo. U kunt ze ook online tekenen op www.tekentegenkernwapens.nl (PAX) en www.stopwapenhandel.org (Abu Dhabi) (RED.: op 10 februari is de petitie m.b.t. de wapenbeurs aangeboden aan de 2e Kamer).

TERUG