COLOFON
nr. 61 mei 2013
redactie: Berrie, Hans, Anita, Ljiljana,Dominique, Marja, Natasja, Rick.
Redactieadres: Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel/fax: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
Bankrekeningnr: NL33 TRIO 0784731578
Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in augustus 2013 verschijnen.
Het is weer de tijd van het jaar voor jaarverslagen. U raadt het al, en u had het ook al op de voorkant gezien: in dit nummer van de Nieuwsbrief vindt u het jaarverslag 2012 van het Vredesburo. Naast het algemene jaarverslag (in deze nieuwsbrief) maken we tegenwoordig ook een apart jaarverslag van onze activiteiten op het gebied van Vredeseducatie. U kunt dit jaarverslag vinden op onze speciale website helemaal gewijd aan vredeseducatie: www.vredeseducatieeindhoven.nl.
In deze nieuwsbrief starten we ook met de eerder aangekondigde nieuwe rubriek over vredeseducatie, getiteld: Vrede-Leren!!. In verband met plaatsgebrek heeft de rubriek Zijn en Doen hiervoor moeten wijken, maar u kunt in andere stukjes nog wel het een en ander vinden over onze activiteiten van de afgelopen tijd.
We hebben voor korte tijd een nieuwe stagiaire rond lopen. Zij stelt zich in deze rubriek voor. Ze zal hier tot de vakantie verblijven. Verdere ontwikkeleingen rond onze andere staigiaires kunt u ook hier lezen.
In deze nieuwsbrief vindt u ook een persoonlijke recensie door een medewerkster van een boek uit ons bibliotheekbestand. Het betreft een oud boek, dat nog steeds van waarde is voor deze tijd, ook al zijn de omstandigheden veranderd.
Verder de vaste rubrieken zoals de Biep, waarin een overzicht van de nieuwe aanwinsten en De Blaadjes, met een beschrijving van een van de tijdschriften, waar we een abonnement op hebben. Moge het u inspireren.
Tenslotte wil ik u op de hoogte brengen van een administratieve verandering, die zich in de toekomst zal voltrekken. Dit is vooral van belang voor onze donateurs. We gaan overstappen van de ING-bank naar de Triodos bank. Ons nieuwe bankrekeningnummer wordt: NL33 TRIO 0784731578. Deze rekening is nu al actief, maar er kan nog steeds gebruik gemaakt worden van het oude rekeningnummer. We zullen de oude rekening pas volgend jaar definitief sluiten. We zullen onze donateurs t.z.t. nog persoonlijk op de hoogte brengen.
Hallo ik ben Natasja Grootenboer ik ben geboren op 24 april 1993 in Valkenswaard. Ik woon nu in Dommelen samen met mijn ouders. Ik heb nog 2 oudere zussen en 1 oudere broer. Zij wonen al op zich zelf. Ook heb ik 2 honden. Mijn hobby’s zijn tv kijken, met vriendinnen op het terras zitten en ik ben natuurlijk veel bij mijn vriend. Ik heb een bijbaantje in een supermarkt als caissière, daar heb ik het altijd erg naar mijn zin. Voordat ik deze opleiding ging doen heb ik op het Weredi gezeten in Valkenswaard. Ik heb daar mijn diploma VMBO Basis richting Zorg & Welzijn gehaald. Ik doe nu de opleiding secretarieel medewerker op het Summa Collega in Eindhoven. Ik zit in het 1e leerjaar. De opleiding bevalt mij heel goed. Ik loop nu stage bij het Vredesburo in Eindhoven. Ik hoop hier meer in de praktijk te kunnen leren.
Hallo allemaal,
Afgelopen keer schreef ik dat ik voor de klas wou gaan staan om kinderen bewust te laten worden over vooroordelen. Helaas was de klus lastiger dan ik dacht en had ik moeite met het vinden van een school die geïnteresseerd was in mijn gastles. Bart en ik hebben het helemaal omgegooid en zijn tot de conclusie gekomen dat een flashmob over vooroordelen ook super tof zou zijn.
Een flashmob is een grote groep mensen die plotseling samenkomen op een grote centrale plek, waarbij ze een ongebruikelijke act opvoeren en daarna weer als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Het lijkt mij een leuk idee om zoveel mogelijk mensen uit verschillende culturen samen te brengen voor de flashmob. Bij een flashmob moeten we allemaal samen werken en dat vind ik het mooie eraan.
Het idee is dat we allemaal 4 minuten stil staan als een FREEZE (bevriezing) en na die 4 minuten rent iedereen gillend weg. Als iedereen weg is blijft er alleen een grote spiegel achter waarop staat: Kijk eens naar jezelf, voor je vooroordeelt.
De flashmob gaat plaats vinden in de week van 1 juni tot 7 juni en ik ben nog steeds opzoek naar vrijwilligers die hierbij graag mee willen doen. Iedereen is welkom.
Zou jij graag mee willen doen?
Stuur voor meer informatie een mailtje naar:
dominiquevanwees@hotmail.com
Peace&Love,
Dominique van Wees.
Integratie van Polen in de Eindhovense samenleving.
Vanwege de bevalling en een onrustige kraamperiode is het onderzoek voorlopig op pauze gezet. Inmiddels ben ik met de opleiding gestopt, want het is niet realistisch dat ik dit studiejaar ga halen, maar in juni ga ik, als Vredesburovrijwilliger, met het onderzoek door. Vanaf juni zullen twee Poolse immigranten meehelpen met het interviewen van hun landgenoten en met het invullen van de enquête.
Door dit onderzoek heb ik de twee bovengenoemde Polen ontmoet en gemotiveerd om een stichting op te richten die het integratieproces van Polen en andere arbeidsimmigranten zal bevorderen. Wij vergaderen elke woensdag bij mij thuis. Nu zijn we bezig met het brainstormen en samenstellen van een integratieprogramma, waarvoor we subsidies willen aanvragen. Ondertussen verzamelen wij informatie over hoe we een stichting kunnen registreren. Zodra we het programma op papier hebben, gaan we dit met het Vredesburopersoneel bespreken en kijken waar ze ons verder in kunnen helpen.
Ljiljana
Tijd voor mijn laatste stukje voor de nieuwsbrief. Clichés over hoe snel de tijd voorbij gaat, liggen natuurlijk op de loer maar ik laat ze voor deze keer links liggen. Het leek me leuker om even terug te blikken op ‘De nacht van de vluchteling’. Voordat ik dat doe zal ik even uitleggen wat deze nacht nou precies inhoudt:
De Nacht van de Vluchteling is een nachtelijke wandeltocht van 40 kilometer die begint in Rotterdam en eindigt in Den Haag. Op donderdag 9 mei werd om 24:00 uur het startschot voor de vierde Nacht van de Vluchteling op de Erasmusbrug in Rotterdam gegeven. Op vrijdagochtend 10 mei wachtte de deelnemers een warm ontvangst in het Humanity House in Den Haag.
We liepen dit jaar voor het ruimen van landmijnen in Zuid-Soedan. Dit land is al decennialang het middelpunt van ingrijpende conflicten. Na de onafhankelijkheid is de situatie iets genormaliseerd en keren er duizenden Zuid-Soedanese vluchtelingen terug naar hun huizen. Bij terugkeer worden zij echter geconfronteerd met landmijnen, verspreid over hun gehele leefomgeving.
We kunnen terugkijken op een hele bijzondere Nacht. Wat begon in Rotterdam met een spetterend optreden van Krystl en het startschot van burgemeester Aboutaleb en Youp van ‘t hek, eindigde in Den Haag met een zeer welverdiende medaille om je nek. De hele nacht was te volgen in de live uitzending van Radio 2. Van kilometers afstand kon je een lang lint van lampjes zich een weg zien banen door pikdonkere straten, dorpjes en weilanden.
Volgend jaar is er uiteraard weer een Nacht van de vluchteling. Ikzelf ben dan niet meer als stagiair actief betrokken bij het Vredesburo maar ik hoop dat dit evenement op de agenda blijft staan en dat ik namens team Vredesburo kan deelnemen aan de tocht van volgend jaar!
Rick
Gevleugelde woorden
Je kunt geen hand schudden met een gebalde vuist.
Mahatma Gandhi
De nieuwe ingevoerde, gekregen en aangeschafte boeken in onze bibliotheek zijn: “Word Disasters Report 1998”, van International Federation of Red Cross and Red Crescent Societies, Uitgave: Oxford Universitiy Press, 1998, 198 pagina’s; “De familie Bush en het huis Saud”, van Craig Unger, Uitgeverij Mets & Schilt, 2004, 366 pagina’s;” Handbook of social psychology”, van Kimball Young, Uitgeverij Routledge & Kegan Paul LTD,1953, 578 pagina’s; “Fissile Materials in a Glass, Darkly” van Arjun Makhijani, & Annie Makhijani, Uitgave IEER, 1995, 126 pagina’s; “De kwestie kernenergie”, van Luc Gillon, Uitgeverij Standaard, 1986, 264 pagina’s; “De splijtzwam”, Roman van Els de Groen, Uitgeverij Westfriesland, 1985, 148 pagina’s; “De vloek van Sellafield”, verhalenbundel van Rob Zadel, Uitgeverij Kluitman, 1995, 173 pagina’s; “Kan kernenergie?”, van Herman Damveld, Uitgave van Vereniging Milieudefensie, Amsterdam, 1980, 144 pagina’s; “Nederland kent zijn grenzen”, samenstelling Mark Fillet, Uitgeverij BijEEN, Derde Wereld Informatiehuis ‘s-Hertogenbosch en VluchtelingenWerk Amsterdam, 1989, 80 pagina’s; “Plutonium Burning in a Pebble-bed Type High Temperature Nuclear Reactor”, van Evert Eugène Bende, Uitgave van TU Delft , 1999, 246 pagina’s; “The Arms Race and Arms Control”, door het SIPRI, Uitgave van Taylor & Francis Ltd, London, 1982, 242 pagina’s; “Vijandbeeld, legitimatie en voorlichting”, door Tom Ottenheym & Léon Wecke, Uitgave Studiecentrum voor Vredesvraagstukken KU Nijmegen, 1985, 87 pagina’s; “Verbinding met de toekomst: telekommunicatie en ekonomische ontwikkeling, voorbeeld India”, door Steven van Slageren & Pit Gooskens, Uitgave van SOBE en LIW, 1990, 111 pagina’s; “Psychologie van de beïnvloeding”, door J.A.C. Brown, Uitgeverij Het Spectrum, 1965, 363 pagina’s; “Het Mediaboek”, door Gerard Boon e.a., Uitgave van Stichting Burgerschapskunde en Nederlands Centrum voor Politieke Vorming Leiden, 1991, 192 pagina’s;
“De Nieuwsfabriek”, hoe media ons wereldbeeld vervormen”, van Rob Wijnberg, Uitgeverij De Bezige Bij, 2013, 155 pagina’s.
Journalistiek is verworden tot een nieuwsfabriek, waar kijkcijfers, lezersaantallen, advertentie-inkomsten en winstgevendheid gelden als onbetwiste graadmeters voor succes. De bedoeling is om burgers permanent gebiologeerd te houden met spectaculaire, vermakelijke of anderszins aandachttrekkende berichten, niet om inzicht te kweken in de wereld om ons heen . Van genociden in Afghanistan tot de nieuwste haardracht van Gordon: alles wordt ongeacht het publieke belang de ether in geslingerd, als krachtvoer in een kippenhok vol doelloos zappende nieuwsconsumenten. Of iets belangrijk is doet er niet toe, als er maar over gepraat wordt. In ‘De Nieuwsfabriek’ fileert journalist en filosoof Rob Wijnberg de mechanismen achter deze aandachtseconomie. Hij legt de ware aard van de moderne nieuwsvoorziening bloot en laat zien hoe media ons wereldbeeld vervormen. Hoe ze in de ban zijn geraakt van doelgroepdenkers en marketeers. Hoe ze dwingen tot instantopinies en visieloze politiek. En bovenal: hoe ze burgers ontmoedigen om na te denken.
‘Wijnberg is snoeihard over de stand van zaken in de vaderlandse journalistiek. Hij vuurt geen losse flodders af, maar brengt structuur in de kritiek, komt voortdurend met feiten en voegt diepgang toe, Een scherpe analyse, waarin de auteur zich kwetsbaar opstelt en openstaat voor kritiek’ –Trouw.
“Breaking the silence, getuigenissen van Israëlische soldaten uit de bezette gebieden, 2000-2010”, Uitgeverij De Arbeiderspers, 2012, 414 pagina’s.
De naam van de Israël Defence Forces – volgens vele ‘het meest morele leger ter wereld’- suggereert dat de verdediging van het eigen territorium de hoofdmissie is. Maar Israëlische soldaten vertellen een ander verhaal. Dit is het eerste boek waarin zij vrijuit spreken over de acties van het leger in de bezette gebieden en de achterliggende strategische doelstellingen. Hun getuigenissen ondermijnen het idee dat het Israëlische leger zuiver defensief opereert, en stellen daarmee veertig jaar aanvaarding van het Israëlische beleid door de publieke opinie ter discussie.
“Van droom naar daad, in gesprek met prominente denkers en doeners”, door Paul Rosenmöller, Uitgeverij Lemniscaat, 2013, 169 pagina’s.
Meningen en incidenten domineren de media, maar waar zijn de langetermijnvisies? Welke richting moeten we uit? In dit boek gaat Paul Rosenmöller in gesprek met prominente denkers en doeners die inspirerende ideeën hebben over de toekomst. Zij durven een stap verder te gaan dan de ‘wetten en praktische bezwaren”, die gewoonlijk verhinderen dat wij onze dromen omzetten in daden. Vanuit hun eigen expertise komen ze tot gewaagde oplossingen voor de wereld van morgen”van de Zonneboot tot ademende gebouwen, van een iPad-school tot dynamische landsgrenzen. De interviews zijn bewerkingen van gesprekken in de IKON-uitzendingen van het radioprogramma OBA Live, Radio 5.
Apartheid
Titel: Apartheid
Ondertitel: Feiten en commentaren
Auteur: A. Nuis
Uitgever: H.J. Paris, Amsterdam
Jaargang: 1966
Druk: Tweede druk
Inleiding over het boek
Apartheid is volgens de Dikke van Dale: Het apart zijn, rassenscheiding. De, sinds het aan de macht komen van de Nationale Partij in 1948 tot in 1994, door de blanke overheid in Zuid-Afrika opgelegde sociale, culturele en politieke scheiding tussen de verschillende rassen en kleurlingen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen
– Grote apartheid:
Staatkundig, structurele rassenscheiding
– Kleine apartheid:
Rassenscheiding in het openbare leven.
Ook in het boek komt dit onderscheid voor.
Het boek bestaat uit korte stukjes die gaan over de apartheid in Zuid-Afrika. Aan het boek hebben verschillende auteurs meegewerkt. De auteurs worden ook per hoofdstuk en in de inhoudsopgave genoemd. Achter in het boek staat in het kort iets over de schrijvers. Het boek behandelt de geschiedenis van de apartheid. Maar ook worden er veel commentaren gegeven. De ondertitel geeft dit ook aan: Feiten en commentaren.
Nelson Mandela
Omdat het boek uit allemaal losse teksten bestaat is het moeilijk om een samenvatting over het hele boek te geven. Ik wil wel dieper ingaan op Nelson Mandela omdat hij zich heeft ingezet tegen de apartheid. In het hoofdstukje wordt eerst ingegaan op het leven van Nelson Mandela. Een heel mooie uitspraak van hem vind ik op bladzijde 106:
“Mijn leven lang heb ik gewijd aan de worsteling van het Afrikaanse volk. Ik heb gevochten tegen de overheersing door blanken èn tegen de overheersing door zwart. Ik heb het ideaal gekoesterd van een democratische en vrije maatschappij, waar alle mensen samen kunnen leven in harmonie, en met gelijke kansen. Dit is het ideaal waarvoor ik wil leven. Maar als het moet, ben ik bereid ervoor te sterven.”
Eigen visie
Hoewel het boek vrij oud is, is het onderwerp nog steeds actueel. Het boek geeft een goed beeld van de geschiedenis van de apartheid in Zuid-Afrika. Dat het woord apartheid in het Nederlands voorkomt is geen goede zaak. Vooral het stuk over Nelson Mandela, die zich enorm heeft ingezet tegen de apartheid, vind ik goed weergegeven. Ik heb dit boek met interesse gelezen. Naar mijn mening moet iedereen gelijk behandeld worden. Omdat het belangrijk is om te blijven strijden tegen apartheid, vind ik dit een goed boek.
Marja Verheijke
April 2013
Vice Versa leert
Jaargang 43 2013
Inclusie.
Vice Versa is het vakblad voor ontwikkelingssamenwerking en verschijnt 6 keer per jaar. ‘Vice Versa leert’ is een speciale uitgave van het tijdschrift Vice Versa.
In dit nummer van ‘Vice Versa leert’ staat centraal het onderwerp inclusie en ontwikkelingsprogramma’s. In dit nummer staan mooie interviews en meningen van verschillende mensen uit verschillende werelddelen, die allemaal met hetzelfde onderwerp te maken hebben. Inclusie houdt in dat mensen met een beperking gebruik kunnen maken van de ‘gewone’ diensten. In dit tijdschrift word duidelijk gemaakt dat mensen met een beperking niet ‘zielig’ zijn en wel degelijk voor zichzelf kunnen opkomen en vechten voor hun rechten.
Net als ieder ander komen mensen met een beperking steeds vaker en beter voor zichzelf op. Ze willen niet meer behandeld worden als hulpbehoevende slachtoffers maar als een mens, een gewoon mens. Ook dit komt voor in Ethiopië. Yetnebersh Nigussie directeur van ECDD (Ethiopian Center for Disability and Development) laat een duidelijk beeld van inclusie zien. Zij heeft zelf ervaren als kind dat ze anders werd behandeld, alleen vanwege het feit dat ze blind is. Zij is sterk van mening dat mensen met een handicap hetzelfde kunnen doen en laten als mensen zonder handicap. Er zijn een hoop liefdadigheidprogramma’s en hulpbehoevendenprogramma’s, waar mensen met een handicap aan mee kunnen doen, dat vind Nigussie ook hartstikke goed, het gaat er haar om dat mensen met een handicap ook mee kunnen en mogen doen aan reguliere activiteiten zoals de bus nemen, of mee discussiëren over politiek.
Lees in deze ‘Vice Versa leert’ meer over inclusie. Vice Versa en Vice Versa leert zijn te lezen in het Vredesburo, net als al onze andere tijdschriften.
Dominique van Wees
Stagiaire.
Onder deze titel zal er voortaan elke nieuwsbrief aandacht worden geschonken aan een onderwerp dat met Vredeseducatie te maken heeft. In de afgelopen jaren is er een duidelijke keuze gemaakt om ons vooral op dit gebied te richten en het is dan ook niet meer dan logisch dat het ook een eigen rubriek verdient.
Wat willen we presenteren : verslagen van uitgevoerde lessen, nieuwe ontwikkelingen op onderwijsgebied, politiek beleid, achtergrondliteratuur en alle andere interessante zaken.
Het startpunt voor de rubriek is een overzicht van de stand van zaken , zodat iedereen weer “bij” is. Op dit moment hebben we een uitgebreid aanbod rondgestuurd naar alle sectoren van het onderwijs. Focus ligt vooral op “hoe gaan we met elkaar om”, pesten, discriminatie, agressie maar ook vriendschap, solidariteit en betrokkenheid. Het is duidelijk dat de, door het onderwijs gevraagde, onderwerpen dicht bij huis te vinden zijn: in de klas, in de thuissituatie. De grote internationale onderwerpen zijn minder gevraagd. We proberen wel altijd, waar mogelijk, een brug te slaan tussen “groot” en “klein”: b.v door een parallel te trekken tussen hoe men in de klas met elkaar omgaat en hoe landen met elkaar omgaan. We komen in de klas ook steeds meer kinderen tegen die een vluchtelingenverleden hebben. Voor hen is het groot en klein met elkaar verweven en dat biedt uiteraard een ingang om de problemen bespreekbaar te maken.
Naast pesten is er een apart aanbod aangaande de 2e Wereldoorlog, dat vooral ingaat op de oorzaken die geleid hebben tot de oorlog. Dit is een project dat tot stand gekomen is in samenwerking met het Vredes-Informatie Centrum in Groningen. We hebben daar een eigen draai aan gegeven en in het afgelopen 1,5 jaar hebben we met ongeveer 2000 (!) leerlingen gepraat en gespeeld over de centrale vraag “ hoe kon dit allemaal gebeuren?“. Om het niet alleen als historische les te gebruiken is er altijd een brug naar het hier en nu en de situatie in de klas.
Arabische lente en het Midden – Oosten is een ander “groot” onderwerp. We hebben dit opgenomen omdat het een van de bepalende conflicten en gebeurtenissen is in onze wereld. We zijn nu bezig om het verder uit te werken en we willen het in spelvorm gaan aanbieden. Een extra reden voor dit project is gelegen in de constatering dat veel jongeren minimale kennis hebben over alles wat er gebeurt en daardoor al snel vervallen in stereotyperingen en vooroordelen.
Op de tekentafel ligt op dit moment :
een aanbod aangaande vluchtelingen en procedures. Het is ook een belangrijk maatschappelijk thema en we willen daar op inspelen. Doel is om leerlingen/studenten voor een gedeelte te laten voelen wat het is om te vluchten, om terecht te komen in een administratieve molen en wat het betekent om illegaal te zijn. We willen hierbij andere organisaties en vluchtelingen zelf betrekken: zij zijn de beste vertolkers van de problematiek en het is essentieel dat zij hun verhaal kunnen doen.
Voor de toekomst liggen ook al een paar ideeën klaar. De politiek heeft besloten dat het onderwijs verplicht aandacht moet besteden aan de relatie sexualiteit-respect-tolerantie. We zijn nu samen met een aantal stagiaires aan het kijken of het zinvol is voor het Vredesburo om daar een aanbod voor te formuleren. We doen dit vanuit de constatering dat pesten en treiteren op scholen regelmatig te maken heeft met, het niet accepteren van, iemands seksuele voorkeur.
Een totaal ander onderwerp zijn de nieuwe ontwikkelingen op militair technologisch gebied “drones” geheten. Er is een internationale campagne gestart en we zijn het bekijken hoe we daar in mee kunnen doen.
Kortom: er zijn een heleboel onderwerpen waar we met leerlingen, studenten en docenten over willen praten. Hoe dat in de praktijk gaat en of het werkt: daar gaan we het nog over hebben !
Ben jij geïnteresseerd in educatief werk en wil je voor de klas staan en/of meewerken aan het opzetten van programma’s, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen!
In Nederland wonen bijna 70.000 vrouwen die afkomstig zijn uit een land waar meisjesbesnijdenis voorkomt.
De openlijke strijd tegen vrouwelijke genitale verminking (meisjesbesnijdenis) heeft het taboe om hierover te spreken doorbroken. Veel vrouwen durven nu ook te vertellen over de dagelijkse gevolgen van hun besnijdenis. Hulp vragen is echter vaak een stap te ver.
Veel vrouwen kampen tot op hoge leeftijd met ernstige problemen als gevolg van de besnijdenis: infecties, vergroeiingen, problemen met plassen, menstruatieproblemen, zwangerschapsproblemen, seksuologische en psychische klachten.
De zorg voor besneden vrouwen is nu, na jarenlange aandacht voor preventie, meer in beeld gekomen maar veel vrouwen durven geen hulp te zoeken voor hun klachten, omdat ze zich schamen of omdat ze bang zijn een mannelijke arts te treffen.
Zij hebben specifieke hulp nodig want praten over het voorkómen van meisjesbesnijdenis bij dochters, bracht bij veel vrouwen herinneringen boven aan de traumatische ervaring van hun eigen besnijdenis.
Proefproject Catharinaziekenhuis start in september.
Doel is om deze vrouwen via een speciaal opgezet spreekuur naar de juiste zorg toe te leiden. Getrainde sleutelpersonen uit de risicogemeenschappen gaan besneden vrouwen met klachten wijzen op het spreekuur. Een speciaal opgeleide intercultureel verpleegkundige staat daar klaar om te adviseren hoe de vrouwen het best geholpen kunnen worden en zij zal hen vervolgens doorverwijzen naar de juiste specialist.
Meisjesbesnijdenis is niet alleen een vrouwenprobleem, maar een probleem van de hele gemeenschap. De man heeft een belangrijke rol in het gezin, ook hij moet goede informatie hebben. Daarom worden ook mannelijke sleutelfiguren getraind die in gesprek gaan met de mannen in de Afrikaanse gemeenschappen.
Ik ben op zoek naar een contactpersoon uit Guinee, Eritrea, Ethiopië, Egypte, Somalië, Sierra Leone .
Doel is om via deze persoon in contact te komen met deze gemeenschappen.
Er kunnen dan bijeenkomsten georganiseerd worden (bv “huiskamerbijeenkomsten”) waar de intercultureel verpleegkundige voorlichting komt geven over de lichamelijke gevolgen van besnijdenis en wat voor specialistische hulp er nodig is.
Als er iemand bij zit die een sleutelfiguur wil worden bestaat de mogelijkheid om een gratis bijscholing te krijgen.
Verder ben ik op zoek naar namen en telefoonnummers van organisaties die een link hebben met het thema meisjesbesnijdenis
Janny van der Velden
Intercultureel verpleegkundige
GGD Limburg en Brabant
Tel: 06 54348003
