logo

cover

COLOFON

nr. 50 oktober 2010
redactie:
Berrie, Hans, Anita, Marja, Gerard, Samira en Guus.
Foto's: Guus, Vincent

Redactieadres:
Stichting Vredesburo Eindhoven
Grote Berg 41
5611 KH Eindhoven
tel/fax: 040 2444707
e-mail: info@vredesburo.nl
internet: www.vredesburo.nl
Postbanknr: 5265491

Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar.
De volgende nieuwsbrief zal in december 2010 verschijnen.

INHOUD

REDACTIONEEL

StagePerikelen

DE BLAADJES

DE BIEB

WORLD PEACE FLAME

ZIJN EN DOEN!

WERKPLAN 2011

RAAR MAAR WAAR

BOOKS4LIFE

 

 

REDACTIONEEL

In 1998 werd door het Vredesburo nog steeds de publikatie van de Bajeskrant verzorgd. Dit was een tijdschrift, dat ondersteuning en informatie bood aan totaalweigeraars, die vast zaten in de bajes, en hun vrienden en familie. Omdat sinds 1 mei 1997 de dienstplicht is opgeschort en mensen niet meer werden opgeroepen om hun dienstplicht te vervullen, was het fenomeen van de totaalweigeraar ook verdwenen. De laatste totaalweigeraars hadden ook hun straf uitgezeten. We zaten toen met het dilemma: wat te doen met de Bajeskrant? Die had zijn functie verloren. We hebben toen aan de abonnees van de Bajeskrant gevraagd wat zij wilden. Het voorstel was om een nieuwsbrief uit te brengen met informatie over activiteiten van het Vredesburo of om maar helemaal te stoppen met de Bajeskrant. De respons van de abonnees was zo bemoedigend, dat we dat jaar het eerste nummer van de Vredesburo Nieuwsbrief hebben uitgebracht. Die bestond toen nog uit een aantal A4-pagina's, die aan elkaar waren geniet, maar vanaf nr. 8 heeft de nieuwsbrief de vorm gekregen, die hij nu nog heeft. En nu is er dan nr. 50. Opnieuw een mijlpaal in de geschiedenis van het Vredesburo en van de Nieuwsbrief. We zijn voorlopig nog niet van plan om ermee te stoppen.
We hebben op dit moment een aantal nieuwe stagiaires. Een daarvan werkt vanuit het Vredesburo, de anderen werken vanuit school. De stagiaires, die vanuit school werken, zijn bezig met een aantal projecten op het gebied van vredeseducatie en pr. De stagiaire, die vanuit het Vredesburo werkt, stelt zich in deze nieuwsbrief aan u voor.
Het grootste deel van de nieuwsbrief wordt gevormd door het werkplan voor 2011. Hierin vindt u, zoals de naam al zegt, de plannen, die we voor het komende jaar hebben. De ontwikkelingen bij het Vredesburo en in de stad zijn echter zodanig, dat we in de loop van het komende jaar deze plannen misschien wel moeten gaan bijstellen. We kunnen alleen maar hopen dat dat in positieve zin zal gebeuren.
Tenslotte vindt u in deze nieuwsbrief weer de bekende zaken als o.a. de Bieb, de Blaadjes, Zijn en Doen. Daarnaast is er ook een artikel over de World Peace Flame, in de vorm van een ingezonden mededeling, en een stukje van Books4Life.

 

terug

STAGEPERIKELEN

stage
Stagegroep van het ROC bespreekt in het Vredesburo een project, waar ze, in het kader van hun opleiding, aan werken.

Persoonlijke introductie nieuwsbrief

Ik zal als eerste beginnen met mezelf voor te stellen. Ik ben Samira Behri, 23 jaar, en ik volg de opleiding Sociaal Cultureel Werk BOL18+ op het ROC te Eindhoven. BOL18+ is een verkort traject, dat houdt in dat ik de opleiding i.p.v. in 4 jaar, binnen 3 jaar kan halen. Het zou kunnen dat er enkelen onder jullie mij wellicht ergens (vaag) van kennen. Ik heb vorig jaar namelijk stage gelopen bij Omslag (Werkplaats voor Duurzame Ontwikkeling). Maar ik neem aan dat ik voor het merendeel een onbekend verschijnsel ben. Ik loop nu bijna twee weken stage bij het Vredesburo, tot nu toe nog naar genoegen. De reden waarom ik voor het Vredesburo heb gekozen is, omdat ik veel affiniteit heb met vrede en vredesvraagstukken. Het lijkt me een uitdagende en inspirerende plek om mijn gedachtes, ideeën en impulsen kwijt te kunnen. Ik zal dan ook maar meteen toegeven dat ik niet echt geschikt ben om binnen verticale organisaties te functioneren. Om de eenvoudige reden dat ik de grote behoefte voel mijn vrijheid, zelfstandigheid en eigen inbreng te kunnen volbrengen. Daarnaast heb ik nogal een kritische blik op de manier waarop veel organisaties en instellingen te werk gaan. Binnen een verticale organisatie is er (te) weinig mogelijkheid om mijn kritische kijk op dingen te uiten en eventueel in te kunnen brengen.
Tot slot zal ik even uitweiden over wat ik zoal binnen het Vredesburo (ga) doe(n). Op het moment ben ik bezig met het ontwikkelen van een concept voor mijn project. Ik heb gekozen voor het onderwerp feminisme in het kader van vrede. Ik veronderstel dat dit thema nogal uiteenlopende gedachtes en visies teweeg brengt. Ik heb niet alleen gekozen voor dit onderwerp omdat mijn eigen interesse hier (o.a.) naar uitgaat, maar ook omdat het een onderwerp is waar je weinig meer van hoort en dat in mijn ogen de nodige aandacht verdient. Daarnaast is het een uitdagend en veelzijdig onderwerp om ter sprake te brengen. Feminisme is niet het meest makkelijke onderwerp dat er is, vooral niet in het kader van vrede. Maar juist daardoor motiveert het mij om er mee bezig te zijn. Ik had ook kunnen kiezen (wederom) voor DE multiculturele samenleving. Maar dat vond ik zo banaal, en ook niet echt pakkend. Het wordt al te vaak aan de orde gesteld. In ieder geval, ik ben heel benieuwd wat IK het Vredesburo zal bieden, en hoe het Vredesburo mij hierin tegemoet kan komen. Ik ben er van overtuigd dat ik hier niet met ‘ lege’ handen wegga en dat is zeker ook niet mijn intentie, maar wel mijn missie. Maar we zullen gedurende mijn stageperiode bij het Vredesburo wel zien hoe het zich allemaal ontwikkeld. En naar jullie toe: wens me vooral veel succes!

Samira

terug

Gevleugelde woorden

"Oorlog is de meest nutteloze en wreedste van alle menselijke dwaasheden."


John Hay,  Amerikaans Staatssecretaris.

 

DE BLAADJES

Peace News

Peace News is een Brits tijdschrift in de vorm van een krant. Het nummer van oktober 2010 is nr. 2526, het wordt namelijk al sinds 1936 uitgegeven. Naast een overzicht van diverse acties en activiteiten, die de afgelopen tijd hebben plaatsgevonden op het gebied van Vrede en aanverwante onderwerpen staan er ook verdiepende artikelen in, over een grote variatie aan onderwerpen, zoals het milieu en nucleaire energie.
Een erg lezenswaardig artikel gaat over Ghandi. Het is het eerste deel van een tweeluik, waarin het beeld van het icoon van de vredesbeweging wordt genuanceerd. In dit eerste deel gaat het over de relatie van Ghandi met het Moslimdeel van de Indiase bevolking. In 1941 zei hij tegen een Britse ambtenaar over de terugtrekking van Groot Brittannië uit India: “There may be civil war, it is highly likely there will be, but at the end of it there will be peace.” (“Er kan een burgeroorlog komen, het is zeer waarschijnlijk dat er een komt, maar daarna zal er vrede zijn.) In 1946 zou hij gezegd hebben, tijdens intensieve onderhandelingen met de bestuurder van India, Lord Wavell: “If India wants her bloodbath, she shall have it” (Als India haar bloedbad wil, dan zal zij het krijgen.). Hierbij doelend op een eventuele burgeroorlog tussen Hindoes en Moslims. Ghandi was naast een pacifist ook een Hindoepoliticus, die de schuld van ongeregeldheden ook graag bij de Moslims neerlegde.
Peace News is een zeer lezenswaardig tijdschrift, waar veel informatie in staat, dat ook voor mensen buiten Groot Brittanië interessant is.

Peace News verschijnt 11x per jaar. We hebben een archief met enkele jaargangen ter inzage op het Vredesburo. Een abonnement kost £ 13. (www.peacenews.info)

terug

DE BIEB

Er is weer nieuw leesvoer in de bibliotheek!
“De verborgen kracht van het licht, Het opmerkelijke verhaal van de World Peace Flame”, van Mansukh Patel, Uitgeverij Stichting Life Foundation International, 2de druk 2002, 234 pagina’s; “Wij herdenken dus wij bestaan”, van Jos Perry, Uitgeverij SUN, 1999, 119 pagina’s; “Actief Burgerschap voorbij de grenzen van cultuur, religie en afkomst…”, door Edwin Hoffman in opdracht van OVAA-Eindhoven, 2008, 58 pagina’s; “Theater van de angst. De strijd tegen terrorisme in Nederland, Duitsland, Italië en Amerika.”, Uitgeverij Boom, 2010, 394 pagina’s; “Zweet, een soldatenroman”, door Roel van Duyn, Uitgeverij Meulenhoff, 1973, 159 pagina’s; “Herinneringen en Opvattingen”, door Dr. W. Drees, Uitgerverij Strengholt, 1984, 142 pagina’s.

Een schreeuw om recht“Een schreeuw om recht. De tragedie van het Palestijnse volk”, door Dries van Agt, Uitgeverij De Bezige Bij, 2009, 368 pagina’s;
Het gebeurt maar zelden dat een voormalige minister-president een grondige studie wijdt aan een van de meest explosieve conflicten in de wereldpolitiek - en daarbij ook nog eens ferm afstand neemt van het beleid dat hij lange tijd zelf heeft gevoerd. Jaren nadat Dries van Agt de Haagse politiek vaarwel had gezegd, werd hij gegrepen door het zich al decennialang voortslepende Israëlisch-Palestijnse conflict en vooral door het lot van het Palestijnse volk. Hij maakte er een uitvoerige studie van en zette zijn bevindingen en overpeinzingen op papier. Hij baseert zich in zijn argumentatie vooral op de vele resoluties van de Verenigde Naties over het conflict. Op het humanitair oorlogsrecht en op de verdragen over mensenrechten. Het resultaat is een gedegen en helder boek over verleden, heden en toekomst van de regio, in het bijzonder over beleid dat indruist tegen het internationale recht en dat vrede in de weg staat. En het is vooral ook een hartstochtelijke steunbetuiging aan een volk dat het slachtoffer van de geschiedenis dreigt te worden.

Zaterdagmiddagrevolutie“Zaterdagmiddagrevolutie, portret van de rode jeugd”, door Maarten van Riel, Uitgeverij Boom, 2010, 246 pagina’s.
Tussen de studentenprotesten van 1968 en de geweldsescalatie van de Duitse Rote Armee Fraktion in 1977 ligt een bewogen decennium, waarin ook Nederland werd opgeschrikt door revolutionair geweld. Begin jaren zeventig ontvouwde de Rode Jeugd, van origine een maoïstische beweging uit Amsterdam, een geweldscampagne in Eindhoven. Twee grote bomaanslagen in 1972 brachten het hele land in oproer. In Zuid-Jemen werd de Rode Jeugd onder toeziend oog van RAF-terroristen getraind in guerrillatechnieken, klaargestoomd voor het echte werk. Onverwacht stierf de beweging hier in de woestijn een stille dood. Hoe kon het gebeuren dat een klein groepje babyboomers naar de wapens greep? En waarom groeide de Rode Jeugd nooit uit tot een Nederlandse variant van de RAF?
Zaterdagmiddagrevolutie beschrijft de opkomst en ondergang van de Rode Jeugd met als rode draad de levensgeschiedenis van kernlid Luciën van Hoesel (1950-2000). Hij voert de lezer door een rood decennium met historische gebeurtenissen als de Meirevolutie in Parijs, het RAF-geweld in West-Duitsland en de Amsterdamse Telegraafrellen. Ruim veertig jaar later is het tijd voor een terugblik op de revolutionaire garde wiens idealen de Nederlandse samenleving krachtig hebben wakker geschud.
Alleen jammer dat dit boek niet geschreven is door iemand uit Eindhoven…

“The circle of silence, a personal testimony before, during and after Balibo”, van Shirley Shackleton, Uitgeverij Pier 9, 2010, pagina’s 392.
De Australische Shirley Shackleton werd onverwachts een mensenrechtenactiviste toen haar man, de journalist Greg Shackleton, werd gedood in Oost Timor in 1975. Haar verhaal is vol van een diep gevoelde doelgerichtheid, blijvende liefde voor haar echtgenoot en een ongebreidelde wil om de waarheid te achterhalen en gerechtigheid te vinden, niet alleen met betrekking tot de gebeurtenissen, die uiteindelijk leidden tot de moord op de journalisten, die later de Balibo 5 werden genoemd, maar ook voor de zaak van democratie en vrijheid in Timor. Na meer dan 30 jaar leidde de inzet van Shirley in 2007 tot een onderzoek dat de doofpotaffaire van de Australische regering aan het licht bracht en onthulde dat de Balibo 5 vermoord zijn om te verhinderen, dat zij de Indonesische invasie van Oost Timor zouden onthullen. Tegenwoordig vecht ze voor de repatriëring van het stoffelijk overschot van haar echtgenoot naar Australië en blijft ze de zaak van Oost Timor onder de aandacht brengen. Dit is het verhaal van een moedige vrouw, het verhaal van een trotse moeder en het verhaal van een vrouw, die per ongeluk een activiste werd en haar moed en vastberadenheid vond.

terug

Gevleugelde woorden

"De mensheid moet een eind maken aan oorlog, of de oorlog zal een eind maken aan de mensheid ... Oorlog zal blijven bestaan tot op die verre dag dat de gewetensbezwaarde dienstweigeraar eenzelfde reputatie en prestige geniet als de krijgsman vandaag."


John F. Kennedy, president Verenigde Staten van Amerika van 1961 - 1963.

 

(ingezonden mededeling)

World Peace Flame voor Eindhoven

World Peace FlameOnze droom is net zo simpel als ambitieus: Een eeuwig brandende World Peace Flame in Eindhoven. De weg ernaar toe vinden we eigenlijk even belangrijk als niet belangrijker. We hopen dan ook dat zo veel mogelijk vredesgroepen zich hierdoor geinspireerd zullen voelen. En elkaar willen blijven ondersteunen bij hun verschillende, maar complimenterende aktiviteiten. En dat verder diverse bevolkingsgroepen, die nu schijnbaar ver uit elkaar liggen door geloof of andere culturele verschillen, dichter bij elkaar komen via het streven naar een concreet doel: het ontwerp, de bouw, installatie en het brandende houden van een Eindhovens vredesmonument. Bovendien zal na het realiseren van een monument dit blijvend dienen als focuspunt voor toekomstige aktiviteiten op zowel cultureel als educatief terrein.

Hoe geweldig zou het zijn als Eindhoven zichzelf nog meer kan promoten op het gebied van vrede en bovendien hoop geeft aan de kinderen. Juist in deze tijd kunnen kinderen angstig zijn, omdat ze veel op tv zien, maar het niet helemaal begrijpen; daarom hebben kinderen hoop nodig.
Voor kinderen van de basisschool en hun leerkrachten is een schitterend vredespakket ontwikkeld, dat een handleiding voor de leerkracht en een werkboek voor de kinderen bevat en verder een CDRom waar o.a. gezamenlijk naar een lied geluisterd kan worden.
Het schoolpakket, Lopend Vuurtje, kan een eerste aanzet zijn om kinderen naast hoop ook een bewustzijn mee te geven, dat ze belangrijk en krachtig zijn dus niet eeuwig afhankelijk van anderen.
De geschiedenis van de World Peace Flame

In 1999 werden wereldwijd de eerste vlammen van vrede op de vijf continenten aangestoken. Iedere Vlam is per vliegtuig naar de UK gebracht en in Wales samengebracht om de World Peace Flame te vormen. Deze unieke gebeurtenis is mogelijk gemaakt door de steun en welwillendheid van velen, waaronder de militaire luchtmachten van verschillende landen en commerciële vliegmaatschappijen.
De World Peace Flame is opgericht om vrede in alle sectoren van de samenleving en alle lagen van de bevolking te promoten. Het is een symbool van vrede, eenheid, vrijheid en geluk. We geloven in de vrijheid van de menselijke geest om te allen tijde en onder alle omstandigheden vrede te creëren. Dit wordt bekrachtigd door de miljoenen mensen, die de World Peace Flame hebben aangestoken als symbool van deze droom.
De World Peace Flame is aangestoken in duizenden huizen, scholen, bedrijven, ziekenhuizen, kerken, tempels en bezinningscentra over de hele wereld. Het aantal World Peace Flames blijft groeien. De Vlam is aan internationale leiders aangeboden en geïnstalleerd in monumenten over de gehele wereld.


Het eerste Monument

Het allereerste monument van de World Peace Flame werd onthuld op 18 april 2002 te Den Haag. Het monument staat bij het Vredespaleis waar het Internationaal Gerechtshof en het Permanent Hof van Arbitrage gezeteld zijn. De onthulling van het monument werd bijgewoond door de toenmalige Burgemeester van Den Haag, Drs. W.J. Deetman, Irene van Lippe-Biesterfeld, Erica Terpstra en vele genodigden en belangstellenden.

“Great things are done by people who think great thoughts and then go out into the world to make their dreams come true.” Ernest Holmes

terug

ZIJN EN DOEN

Internationale Dag van de Vrede, 21 september 2010

internationale dag van de vrede
internationale dag van de vrede
Internationale dag van de vrede
internationale dag van de vrede
internationale dag van de vrede

Het Vredesburo was aanwezig in het centrum van Eindhoven om het publiek te informeren over de Internationale dag van de Vrede. Als publiekstrekker hing er een Vredesteken met een doorsnede van 4 meter, dat veel belangstelling trok en door velen is gefotografeerd.

Een week activiteiten: een impressie.

Het was wel een vreemd gevoel om op de Internationale Dag van de Vrede (21 september) aan een tafeltje te zitten, pal in het centrum van Eindhoven, met een enorm vredesteken boven mijn hoofd. Vroeger zou ik het moeilijk gevonden hebben, me bekeken voelen, maar in de loop der jaren heb ik een beetje een dikke huid gekregen en ben er steeds meer vanuit gegaan dat Vredeswerk ook betekent dat je er soms alleen voor staat. Altijd blijkt ook dat er een aantal leuke contacten uitgroeien, mensen hun duim opsteken en het waarderen (naast de gebruikelijke lullige opmerkingen). Daarnaast zijn er altijd weer de mensen die ons ondersteunen, meehelpen met het verspreiden van de flyers en zorgen dat zo’n dag ook een beetje een karakter krijgt van ontmoetingsdag (onze dank gaat uit naar de vrouwen van de worldpeaceflame en de mensen van het Vredescentrum!!). “Heeft het zin” is uiteraard de vraag die op deze dag gesteld wordt. Het antwoord kan alleen maar “ja” zijn: ook al is het maar een speldenprikje, het is evident dat er iemand op zo’n dag geraakt wordt, er stil bij staat. Wij hopen er een terugkerende activiteit van te maken. De dag krijgt een vervolg, omdat we een affiche en kaart willen uitgeven om mensen te herinneren aan het feit dat dit toch echt wel de “Internationale Dag van de Vrede” is. We hebben nog bijna een jaar: daarom de oproep om je alvast voor te bereiden op de uitvoering van 2011. Jammer is dat deze dag nauwelijks weerklank vind in de Nederlandse samenleving. We hebben vanuit het Vredesburo aandacht proberen te krijgen bij de gemeente en in het onderwijs. Reacties waren er nauwelijks , dat moeten we in ieder geval verbeteren in de toekomst. Kom maar op met je ideeën!.

Van de Wereldvrededag naar Oost-Timor op vrijdag de 24e is misschien maar een kleine stap. Het is een verhaal dat al bijna verdwenen is uit ons geheugen. De vrijheidsstrijd, de problemen met Indonesië, de dood van de Nederlandse journalist Sander Thoenes in 1999 en uiteraard de Nobelprijs voor de Vrede van Belo en Horta in 1996.
Over het “verdwijnen” in 1975 van een aantal Australische journalisten is een speelfilm gemaakt en er is een boek verschenen van de weduwe van een van de vermoorde journalisten (Shirley Shackleton). Zij was te gast in Nederland (als gast van de werkgroep vrij Oost Timor) en in het kader van haar aanwezigheid hebben we een vertoning gehouden in film huis Broet (nog bedankt voor de goede sfeer!!!). De verhalen van Shirley waren aangrijpend , net als de film. En net als zo vaak is het dan zo ontzettend jammer dat er maar een handjevol mensen op komt dagen. Wil je toch nog op de hoogte gebracht worden “van die tijd” dan kun je in het Vredesburo het boek en de film lenen of kopen. Om mensen in Oost Timor te ondersteunen is er sinds kort ook de mogelijkheid om zeer verantwoorde (en lekkere!!) koffie te kopen. Informeer even bij het Vredesburo als je daarin interesse hebt (de koffie is biologisch en de opbrengsten gaat naar kleine landbouwcoöperaties volgens het fair trade principe). We willen ook onze dank uitspreken aan de mensen van de werkgroep en ze veel succes wensen voor de toekomst.

En daarna……………. Als vanouds naar “De Andere Mèrt” in Geldrop op de zondag. We hebben samen met onze partners van books4live (ga eens kijken op de Hertogstraat 2 voor een goed boek en ter ondersteuning van diverse projekten) ‘s midddags achter de stand gestaan. Het geweldige van deze markt is dat het altijd lijkt of heel Geldrop uitloopt (konden we dat maar eens bereiken in Eindhoven) en dat er ook heel verschillende mensen “over de vloer” komen. Misschien is het, omdat de organisatoren diep geworteld zijn in de plaatselijke samenleving of omdat er in Geldrop geen kalender is waarop altijd wel iets staat. Feit is dat het van alle markten die ik ken het de drukst bezochte is en het mengsel : Milieu/ontwikkeling/Vrede en “van alles wat” werkt hier erg goed.
Resumerend was het een week van leuke ontmoetingen en veel nadenken over “hoe mensen te bereiken” . Daar hoort bij om kritisch te kijken naar hoe we als Vredesburo zaken aanpakken maar ook het accepteren dat we soms (ondanks de kwaliteit van het gebodene) er maar met een klein groepje voor staan. Van de andere kant: uit een klein zaadje groeit een gigantische boom.
Tot binnenkort!!

Het Vredesburo, samen met Books4life, op de Andre Mert in Geldrop.

Andre Mert
Andre Mert
Andre Mert

 

terug

WERKPLAN 2011

 

RAAR MAAR WAAR

Amerikanen mogen hun wapen meenemen naar cafe
Steeds meer Amerikaanse staten laten toe dat bezoekers van bars en restaurant een geladen handwapen op zak hebben. In Arizona, Georgia, Tennessee en Virginia mogen klanten, die over een wapenvergunning beschikken, sinds kort hun handvuurwapen mee naar de kroeg nemen. Dat schrijft Het Laatste Nieuws dat op zijn website verwijst naar berichtgeving in de New York Times. Ook als daar alcoholische dranken geschonken worden, zijn de wapens geoorloofd. Zelfs geladen, zoals de wet uitdrukkelijk bepaalt. Wapens in kroegen met alcohol-licentie zijn in 18 andere staten toegestaan. De basis voor de nieuwe wetten is een oordeel van het federaal hooggerechtshof dat iedere burger het individuele recht op zelfverdediging garandeert. De Amerikaanse wapenlobby zou van plan zijn om het recht op wapenbezit in iedere staat door te drukken. Wie zijn wapen in de kroeg meeneemt, mag daar officieel wel geen alcohol drinken?

terug

Samenwerking Books 4 Life en Vredesburo Eindhoven

Books for life

Books 4 Life is een keten tweedehandsboekenwinkels, waarbij de opbrengst van gedoneerde boeken naar goede doelen gaat. Books 4 Life wordt volledig gerund door vrijwilligers, waardoor minimaal 90% van de opbrengst naar goede doelen gaat, o.a. Oxfam Novib, Amnesty International en kleinschalige projecten op het gebied van armoedebestrijding of mensenrechten. Door Books 4 Life is landelijk tot nu toe meer dan 65.000 euro voor het goede doel opgebracht.

In september 2009 opende ook in Eindhoven een Books 4 Life-winkel. Als pilot werd een samenwerking aangegaan met Bibliotheek Eindhoven, maar tijdens diverse evenementen trok Books 4 Life met plezier op met Vredesburo Eindhoven. Toen het pilotjaar in de bibliotheek afliep, werd dan ook besloten om de fijne samenwerking met Vredesburo Eindhoven verder vorm gegeven.

De winkel van Books 4 Life is sinds kort gevestigd in de vergaderruimte van het Vredesburo, de Oase. Naast goede kwaliteit 2ehands boeken, worden er ook enkele artikelen van het Vredesburo verkocht.

Books 4 Life
Hertogstraat 2n, Eindhoven
www.books4life.nl

De winkel is geopend op:
maandag 18.00-20.00 uur
dinsdag 11.30-17.00 uur
vrijdag 18.00-20.00 uur
zaterdag 10.30-13.30 uur

We hopen binnen enkele weken ook op de woensdagmiddag open te gaan. Hou de website in de gaten voor de actuele openingstijden!

terug