|
COLOFON nr.
Januari 2002 Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar. De volgende nieuwsbrief zal in januari 2002 verschijnen. INHOUD: REDACTIONEEL
In deze nieuwsbrief zien we de terugkeer van een oude bekende: de Stageperikelen. Hadden we bij de vorige nieuwsbrief geen enkele stagiaire rondlopen in het Vredesburo, nu hebben we er (tijdelijk) wel 6. Een aantal van hen stelt zich in deze nieuwsbrief voor en vertelt wat ze van plan zijn te gaan doen tijdens hun stage. Twee van de stagiaires zijn hier maar voor een zeer beperkte tijd en met een zeer bepaalde leervraag, zodat zij verder niet voorgesteld worden. Zij zijn alweer vertrokken als de volgende nieuwsbrief verschijnt. Verder in de nieuwsbrief een verslag van het eerste stadsgesprek, dat op initiatief van het Vredesburo is gehouden, nieuwe (mogelijke) ontwikkelingen met betrekking tot de huidige wereldcrisis en wat vaste en minder vaste rubrieken, zoals de Biep. STAGEPERIKELEN (we are back) MELANIE
& ANTON. Ter
introductie is mij gevraagd of ik een stukje wil schrijven over mezelf
in deze nieuwsbrief. JOHANNA
BRAM
Woensdag
19 december was het dan zover, het eerste stadsgesprek vond plaats.
Achter de schermen ging er een hele tijd over de organisatie heen. Dat
komt omdat wij het publieksgesprek graag binnen een kader laten vallen,
waarbij diepere doelstellingen behaald kunnen worden. Het is niet zo
dat wij een publieksgesprek op zich niet voldoende zouden vinden. Maar
een bredere doelstelling geeft meer mogelijkheden om verschillende onderwerpen
aan te snijden en het geeft ons de mogelijkheid activiteiten te organiseren
die op een lange tijd gericht zijn. Nu
was het een voorbereiding met zeer verschillende fases. Wanneer kan
iedereen? Wanneer kunnen we de gratis beschikbaar gestelde zaal gebruiken
maar vooral; wie wil er in het panel zitten? We zochten mensen uit de
media, de kunst, de wetenschap en lokale overheid. Maar omdat dit een
eerste gesprek is, het Vredesburo toch een organisatie met een bepaalde
stempel is (hoe ver het in het verleden deze ook , en het onderwerp
echt enorm veel kanten uit kan gaan, bleek het voor de mensen erg moeilijk
om spontaan mee te werken met dit idee. Er werd besloten toch door te zetten en er het beste van te maken. Niet alleen vanwege de moeite die al gedaan is, of de ondersteuning die wij van vele hebben gekregen, maar ook vanwege het feit dat uitstel, sociaal gezien, vaak een doodsteek is, waardoor afstel opgedrongen wordt. En prompt vallen in die laatste 10 dagen alle stukjes in elkaar. Naast Peter Schmid van de TUE en Niek van der Kleij (global cultural embassy), die hun aanwezigheid al ruim van te voren bevestigden, kwamen er bevestigingen binnen van Frank van Helmond (ED en Fontys), Hassan Yar (IHSAN), minister Jan Pronk en burgemeester Welschen. Ineens zat ons panel vol, werd de beschikbare tijd grotendeels ingevuld en moesten er spijkers met koppen geslagen worden om de richting van het gesprek enigszins te bepalen. Dan is het woensdag 19 december Het ministerie van binnenlandse zaken schreef een verslag waar wij bijzonder tevreden mee waren. Het hele verslag kunt u hier lezen. Tot zover de bijdrage vanuit het ministerie. En de zaal sidderde toen Pronk zijn eindconclusie formuleerde. Zo vaak zien wij politici niet in een inspirerende rol. De siddering was dan ook niet negatief, in tegendeel. Onze
eindconclusie: geslaagd en de deuren zijn geopend voor een kleine reeks
nieuwe gesprekken in dit nieuwe jaar. Nog een kleine opmerking. Onze dank gaat uit naar de volgende mensen en organisaties die spontaan hunhulp hebben aangeboden; wereldwinkel, theater het Klein, gemeente Eindhoven dienst Welzijn, vredescentrum TUe, 2B en de socialistische partij afdeling Eindhoven.
(ingezonden mededeling)
P E R S B E R I C H T tevens uitnodiging Mies Bouhuys spreekt over 'politieke verdwijningen' Woensdag 13 maart 2002, Morgensterkerk, Eindhoven. Beste
mensen.
Als we een kluis hadden met heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeel geld erin dan hoefde dit stukje niet te worden geschreven. Het is voor het Vredesburo elk jaar weer bekijken hoe we de financiële eindjes aan elkaar knopen .Elk jaar doen we weer een beroep op iedereen die we kennen om ons te ondersteunen. Ik kan iedereen verzekeren dat het " bedelen" om geld niet gemakkelijk is. Wij vinden ons werk belangrijk en we doen binnen onze mogelijkheden er alles aan om de wereld een klein beetje vrediger en rechtvaardiger te maken; als we in het kader daarvan moeten vragen om geld dan doen we dat. Strijkstokken en geheime rekeningen hebben we niet : iedereen is van harte uitgenodigd om zich te informeren over onze activiteiten : loop binnen op de Grote Berg 41, kijk op onze web-pagina www.vredesburo.nl vind je het belangrijk genoeg maak dan iets over BIEP
Dit redelijk lijvige werk kun je het beste omschrijven als een politieke autobiografie en beschrijft het ontstaan van het zionisme en de successen en teleurstellingen die de verwerkelijking daarvan hebben opgeleverd. Göran Rosenberg ontving voor het boek de August Strindberg Prijs voor de beste non-fictietitel van 1996. Het boek is zeer interessant en vol geschiedkundige informatie, waardoor het soms even "taai" lezen is, maar voor geïnteresseerden zeer de moeite waard.
Een juweeltje. In de grote hoeveelheid literatuur naar aanleiding van de gebeurtenissen van 11 september en de verhoudingen tussen het Midden-Oosten en de rest van de wereld, is dit een duidelijk informatief en "to the point" boekwerk. De geïnterviewden zijn: Robert Fisk, Midden-Oostencorrespondent van The Independent; Karen Armstrong, een vooraanstaande commentator op religieus gebied; Benjamin Barber, hoogleraar politicologie; Noam Chomsky, hoogleraar linguïstiek en filosofie, notoir criticus van de Amerikaanse politiek; en Frank Barnaby, kernfysicus en voormalig directeur van het SIPRI. Na deze interviews komen de dagboekfragmenten van Stan van Houcke zelf, soms poëtisch, dan weer met een fantastisch, scherp en glashelder commentaar. (ingezonden mededeling) 
Over de Filippijnen "IT APPEARS THE PHILIPPINES IS GOING TO BE THE SECOND, THE NEXT TARGET, AFTER AFGHANISTAN" door US Senator Sam Brownback In
de Filippijnen is de nodige opschudding ontstaan door de aankondiging
van het Pentagon om zo'n 660 militairen naar de Filippijnen te sturen.
Officieel gaan deze groene barreten en militaire adviseurs deelnemen
aan Filippijnse 'leger oefeningen' in een gebied waar de Abu Sayyaf
uiterst actief zijn. De kans dat op daadwerkelijke gevechten aankomt
is echter levensgroot. Het Filippijnse leger bleek niet in staat om eigenhandig met deze groep af te rekenen. Sterker nog, de vele miljoenen losgeld die de ontvoering van enkele westerse toeristen de Abu Sayyaf opgeleverd heeft bleken zo'n onweerstaanbare aantrekkingskracht uit te oefenen op die legeronderdelen die geacht werden de Abu Sayyaf op te rollen, dat de militairen maar al te bereid waren om bij elke aanval op Abu Sayyaf kampen geestdriftig te onderhandelen over 'miraculeuze ontsnappingen' van de Abu Sayyaf uit omsingelingen door het leger. Aan
de ene kant lijkt het logisch dat President Macapagal-Arroyo haar eigen
leger niet vertrouwd en dan maar de Amerikanen uitnodigt om orde op
zaken te komen stellen. Aan de andere kant dreigt er een enorme escalatie.
De communistische New Peoples Army (NPA) en de moslim organisaties Moro
Islamic Liberation Front (MILF) beschikken beiden over een grote machtsbasis
in de Filippijnen en beiden houden een staakt het vuren in stand met
de Filippijnse regering. Af en toe zijn er kleine schermutselingen,
af en toe wordt er onderhandeld, verder blijft de situatie in een impasse.
|
HET
EERSTE STADSGESPREK 
MONEY,
MONEY, MONEY 
Deze
keer zijn er twee boeken bijgekomen die zeer de moeite waard zijn. Allereerst
het boek "Het verloren land - Een geschiedenis van Israël" door Göran
Rosenberg. Uitgeverij Atlas 2000, ISBN: 90 45003090. 
Dan
is recent verschenen, naar aanleiding van een serie interviews die de
VPRO eind vorig jaar via de radio uitzond: "11 september het keerpunt"
van Stan van Houcke. Uitgeverij Atlas 2001, ISBN: 90 45009226. 