| Samenvatting: | Twee verhalen over Molukse jeugdjaren in de koude, kale Hollandse polder. In Frans Lopulalans verhalen speelt de vaderfiguur een ex-knil-militair, een belangrijke rol. Hij staat model voor alle Molukse vaders die in de kracht van hun leven naar Nederland werden getransporteerd hun kinderen in de strenge oosterse traditie op te voeden. De schrijver trekt zich het lot aan van die stoere mannen van weleer, die hun jaren van ouderdom lijdzaam uitzitten in Hollandse doorzonwoningen, wachtend op het einde dat meedogenloos afrekent met elke illusie. 'Een verschrikkelijk trots en verschrikkelijk mooi boek...Het beste literaire debuut van 1985.' Leidsch Dagblad. |