Hij was vijf jaar, toen hij de grens over vluchtte. Tijdens het interview was hij 14 jaar. Hij herinnert zich niet veel meer van Tibet. “De persoon onder tafel is Tibet. Deze tekening verteld aan de mensen om niet alleen erbij te staan en te kijken, maar om ons ook te helpen”. Deze tekening is een duidelijke weergave van de politieke positie van Tibet. Tibet kruipt weg onder de tafel van de internationale diplomatie, als Deng met een waarschuwende vinger in zijn richting wijst. De rest van de wereld kijkt toe in de vorm van een door de war mannetje met een hoofd in de vorm van een wereldbol. Hij staat er alsof zijn handen gebonden zijn, met niets om op de tafel te leggen. Deze tekening toont Namgyals bekendheid met het nieuws, zowel in stijl (afgeleid van de Indiase krantencartoons) als inhoudelijk. Tibetaanse vluchtelingen lezen (ook in westerse kranten) over hun thuisland en China’s controle ervan in India. Ook lezen ze over het Chinese protest tegen India’s bescherming van de door hun zogenoemde “Dalai kliek”. De groep Tibetanen in India blijft dankbaar voor hun hopelijk tijdelijke thuis in India.