| Samenvatting: | Ismail Kadare is de belangrijkste schrijver van Albanië en, internationaal gezien, een van de grootste van onze generatie. Hoe kan dat, vroeg menigeen zich af - een schrijver van zo'n niveau in een land met een dergelijk regime? Zijn vrijwillig gekozen ballingschap in Frankrijk heeft het hem nu mogelijk gemaakt, met dit boek opening van zaken te geven. In dit boek vertelt Kadare wat er met Albanië en hemzelf in de loop van de jaren gebeurd is. In een briefwisseling met de Albanese president, Ramiz Alia, die in dit boek wordt gepubliceerd, hekelde hij het toenemende machtsmisbruik, de mishandelingen en de steeds slechter wordende binnenlandse situatie. Toen duidelijk werd dat het bewind niet tot vernieuwing in staat was, besloot Kadare te vertrekken: zijn afwezigheid was de enige impuls die hij nog geven kon. Albanese lente wordt afgesloten met een briljant essay dat een anatomie schetst van de dictatuur die Albanië vanaf de Tweede Wereldoorlog in zijn greep hield. |