| Samenvatting: | Begin '96 werd Ed van Thijn door de OVSE aangezocht als hoofdwaarnemer bij de verkiezingen in Bosnië. Toen hij Max van der Stoel tegenkwam, reageerde die kernachtig: 'Je moet het zeker doen, het moet gebeuren. Maar ik wens je vooral veel sterkte.' Bosnië confronteerde Van Thijn met etnische verdeeldheid, trauma's en vernielingen. Maar vooral ook met chaos en wantrouwen bij de talloze internationale organisaties die in ex-Joegoslavië werkzaam zijn. Ontbrekende budgetten, gebrekkige communicatie, rivaliteit en politieke tegenstellingen leken onoverkomelijke obstakels op weg naar verantwoorde verkiezingen. Aan de hand van zijn dagboek doet van Thijn verslag van zijn taaie strijd om van zijn missie toch een redelijk succes te maken. Als geen ander slaagt hij erin een levendig beeld te geven van de verwarrende wereld waarin hij terechtkwam. |
| Trefwoorden: | Thijn Ed van, Dayton-akkoord, Bosnië, Herzegovina, O.V.S.E., I.F.O.R., verkiezingsprogramma's, democratie, Stoel Max van der, Begic Kasim, Bildt Carl, Breemer Lo, Cotti Flavio, Evertse Maj. Hans, Frowick Robert, Holbrooke Richard, Vliet J. van, Hutchinson Eugene, Izetbegovic A., Jacobs Egbert, Karadjic Radovan, Kist Irith, Kornblum J., Kovac Slobodan, Kuperman A., Kwaasteniet M. de, Luethy Stefanie, Reid John, Pasovic Hans, Scott Sir Kenneth, Siladjic Haris, |