| Samenvatting: | Militairen sterven niet meer op het slagveld. Ze sneuvelen thuis, geveld door vreemde ziekten die ze hebben opgelopen tijdens vredesmissies. De militaire overhied zwijgt in alle talen of tracht de feiten te verdoezelen. Zowel in Europa als in de Verenigde Staten stuiten veteranen op onbegrip. De oorzaak van hun lijden is evenwel overduidelijk. We maken onszelf wijs dat we een zuivere oorlog voeren, maar precisiebombardementen richten onzichtbare schade aan. De neveneffecten van de toxische oorogvoering, zowel voor de militaire als voor de burgerbevolking, zijn vreselijk: levenlang lijden of een stille dood. En wat het langetermijneffect is van blootstelling aan verarmd uranium weten wij nog niet. In Met stille trom, peilt de Vlaamse journaliste Marleen Teugels de omvang van dit drama. De getuigenissen van Balkan- en Golfoorlogveteranen geven een schrijnend beeld van de leugens en ondwaarheden waarmee ze worden afgescheept. Het boek is ook een spijkerhard onderzoek naar de werkelijke gevolgen van de hoogtechnologische oorlog. Marleen Teugels laat specialisten uit de hele wereld aan het woord en trekt verbijsterende conclusies. Zuivere oorlog of niet, een mensenleven is nog steeds bitter weinig waard. De auteur is freelance journaliste. Zij schrijft voor Knack en De Morgen. |
| Trefwoorden: | NAVO, Balkan, Balkanveteranen, Irak, oorlog, ex-Joegoslavië, verarmd uranium, Golfoorlog, oorlogssyndroom, PTSS, CVS, chron.vermoeidheidssyndroom, blauwhelmen, chemische wapens, antrax, mosterdgas, sarin, cyclosarin, gezondheidszorg, Lariam, Macedonië, |