| Samenvatting: | Er zijn veel redenen en mysteries die ervoor zorgen dat wij het gevoel hebben stukjes te zijn van één groot vaderland: Latijns-Amerika, een groot vaderland dat nog moet worden gemaakt, waar mensen uit de hele wereld en uit alle culturen in de loop der eeuwen samen zijn gekomen om zich met elkaar te vermengen en een bestaan te vinden. Ondanks de verscheidenheid van rassen, achtergronden en statistieken, behoort het cultuurgoed van Mexico of Ecuador ook aan Uruguay en Argentinië en omgekeerd, namelijk voor zover deze landen elkaar middelen kunnen aanreiken tot het vinden van een antwoord op de problemen die de hedendaagse werkelijkheid opwerpt. De negercultuur van Haïti staat niet los van de indianencultuur van Guatemala, want de mensen die in één ruimte, één tijd, en eén historisch drama samenkomen kunnen zich zowel aan de ene als aan de andere cultuur laven. De revoluties van Cuba en Nicaragua zijn voor geen enkele Latijns-Amerikaan buitenlandse ontwikkelingen. Het drama van Chili is ons Latijns-Amerikanen allemaal diep door de ziel gesneden. Is het niet zo dat wij, wat ook de huidskleur of de taal die wij spreken moge zijn, uit verschillende soorten klei zijn gemaakt die afkomstig zijn van één veelsoortige bodem? |