| Samenvatting: | Een vraagstuk dat in toenemende mate de belangstelling wekt en van groeiend belang zal blijven voor de vrede en veiligheid in Europa, betreft de ontwikkeling en invoering van ET-wapens, de slimme conventionele wapens van de toekomst. Een vraag waarvoor vredesbeweging, de politici alsmede ieder weldenkende burger binnenkort gesteld wordt is de vraag in hoeverre het voor de vredesbeweging gunstig is dat conventionele wapens de plaats van nucleaire zullen innemen. Regeringen, politieke partijen en andere gezaghebbende bronnen blijken verguld met de gedachte dat conventionele wapens streks de plaats van de nucleaire zullen innemen, waardoor veel reden tot verontrusting bij de burger zou zijn weggenomen. Maar de kwestie is of zulks een terechte veronderstelling betreft. De ontwikkelingen op wapengebied leiden ertoe dat conventionele en nucleaire wapens niet meer gezien kunnen worden als twee wezenlijk verschillende wapencategorieën. Er zijn nucleaire wapens die op het slagveld bruikbaar zijn. De ET-wapens kunnen vernietigingsmissies van atoomwapens overnemen. Het zicht op de zogenaamde atoomdrempel wordt dan ook steeds meer in een mist verhuld.
In dit boek poogt Verstegen een antwoord te geven op de vraag in welke richting de strategie van de vredesbeweging zich zal moeten ontwikkelen om een effectief antwoord te kunnen geven op productie en ingebruikneming van nieuwe moderne conventionele wapens. |
| Trefwoorden: | polemologie, ET-wapens, conventionele wapens, atoomwapens, NAVO, vredesbeweging, nucleaire wapens, technologie, Rogerplan het, Airland Battle-Doctrine, Europa, Verenigde Staten, defensie, instabiliteit, crisissituatie, vredestijd, oorlogstijd, |